
Hoi, met mij, uw boekhandel. Ja, u weet wel, Linnaeus Boekhandel.
Even onder ons: ik was het een heel klein beetje beu. Toen in december mijn deur dichtging, begon ik binnen een paar dagen verdacht veel te lijken op een verre achterneef van me. Verre achterneef het Magazijn, met een vleugje Distributieloods.
Niks ten nadele van mijn personeel hoor, het zijn prima mensen en ze doen hun best, maar toch, ik voelde me na een tijdje niet meer echt een wínkel. Er werd voor me gezorgd, ik werd schoongehouden, mijn etalage opgeschud, boeken rechtgezet en de telefoon werd opgenomen. Die telefoon, die maar bleef rinkelen, ik werd er een beetje treurig van, want het was nooit voor mij. Tegen elke beller moest het personeel zeggen dat ie niet langs mocht komen, iedereen moest er steeds van zuchten, ik het hardst.
De weken en maanden verstreken, het begon te wennen, de pakjes werden met vurig enthousiasme rondgebracht – dat waren lichtpuntjes in mijn dagen hoor als er weer zo’n vrolijke bezorger binnenwaaide –, maar verder vond ik het eigenlijk maar saai. Zoals ik al zei: prima personeel hier, maar als je dag in, dag uit steeds dezelfde koppen ziet, tja, dat gaat toch vervelen. Er gingen scharen rondslingeren, er bleven kopjes koude thee achter in de kinderboekenhoek en de grapjes van de medewerkers werden met de dag flauwer. Ze konden er ook niks aan doen, zoals ik al zei: ze doen hun best.
Maar nu, lieve mensen, ik zou Linnaeus Boekhandel niet zijn, of ik zou me herpakken. Voelde u het ook vanochtend? De lente komt eraan! De vogels in mijn tuin zingen als een gek, ik word ’s nachts uit mijn slaap gehouden door de krolse kat van de buren, maar de beste lentekriebels krijg ik van de klanten die weer naar binnen mogen.
Want weet u, met elke klant die binnenkomt, voel ik me weer een beetje wínkel, zoals ik bedoeld was zeg maar. Er wordt eindelijk weer langs mijn tafels en kasten gestruind. Met ingehouden adem wacht ik af waar de klant in kwestie even blijft staan, bij dat ene boek dat vlak voor de lockdown uitkwam en nog nauwelijks vreemde handen gewend is, bij dat kakelverse stapeltje of bij dat ene kookboek waar mijn personeel het vrijwel dagelijks rond vijven (als ze al gaan nadenken over het avondeten) over heeft? En o, als u de ansichtkaartenmolens zou kunnen horen neuriën als iemand ze laat ronddraaien...
Zes mensen per half uur, dat is twaalf mensen per uur, dat is alweer bijna normaal! Wel nog even vooraf bellen (020-4687192) of mailen dat u komt, dat is misschien nog een beetje lastig, maar voor mij klinkt het telefoonriedeltje nu weer als een symfonie: het is voor mij, voor mij! Iemand wil op visite komen!
Lieve mensen, laat mij weer winkel zijn en voelen. Bel op, mail mij, kom langs, loop rond, lees een achterflap, koop een krant (en maak even een praatje met mijn personeel, spreken ze ook nog eens iemand). Ik wacht op u.
Groetjes, Linnaeus Boekhandel
(beeld Selma Peelen)
Winkelen op afspraak en afhaalloket
Als u ons minstens 4 uur van tevoren belt (020-4687192) of mailt, maken we een afspraak zodat u op uw gemak kunt rondneuzen. Misschien zoekt u een cadeau of een boek voor u zelf, of wilt u alleen wat inspiratie opdoen. Vanzelfsprekend zijn wij er om u van advies te voorzien.
Uiteraard kunt u nog steeds uw bestellingen blijven afhalen aan ons afhaalloket. Bestel uw boeken via onze website, eventueel per e-mail of telefoon (020-4687192).
Evenementen
Woensdag 21 april 19.30 uur:
Online-presentatie via Zoom van De geur van bruine bonen van Henna Goudzand Nahar. Interview door Reinjan Mulder
Donderdagen 8 en 22 april en 6 mei 19.30 uur: Leesclub XL via Zoom. In drie online bijeenkomsten bespreekt schrijver, recensent én buurtgenoot Maria Vlaar de zes genomineerden voor de Libris Literatuurprijs 2021.