Chantal Akerman - Cyril Béghin, Marente Bloemheuvel, Jaap Guldemond, Dana Linssen, Roos van der Lint

For Dutch see below. —ENGLISH— Chantal Akerman (Belgium, 1950-2015) was one of the first film directors to switch to the visual arts, in the mid-1990s. The transition would mark the start of a second – parallel – career. By the early 1970s Chantal Akerman had grown into one of the most important feminist avant-garde filmmakers of her generation with films like Je tu il elle (1974) and Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975). Akerman discovered the possibilities of exhibition spaces in 1995, when she screened her film D'Est, originally a documentary, as a large spatial installation on 24 monitors. This publication focuses on Chantal Akerman's spatial works of art. Various authors discuss her highly personal oeuvre, which is characterized by a detached approach to seemingly ‘ordinary’ lives and the use of time, as well as to migration, trauma and the roles of women. Akerman shows that beneath the surface of everyday life, there lies an arsenal of intense events, memories and emotions. —NEDERLANDS— Als een van de eerste filmregisseurs maakt Chantal Akerman (België, 1950-2015) midden jaren negentig een overstap naar de beeldende kunst. Het zou de start betekenen van een tweede – parallelle – carrière. Met films als Je tu il elle (1974) en Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975) groeit Chantal Akerman al vroeg in de jaren zeventig uit tot een van de belangrijkste feministische avant-garde-filmmakers van haar generatie. De mogelijkheden van de tentoonstellingsruimte ontdekt Akerman in 1995, wanneer zij haar oorspronkelijk als documentaire gemaakte film D’Est als grote ruimtelijke installatie op 24 monitoren presenteert. Deze publicatie stelt de ruimtelijke kunstwerken van Chantal Akerman centraal. Diverse auteurs behandelen haar sterk persoonlijke oeuvre, dat wordt gekenmerkt door een afstandelijke benadering van het schijnbaar ‘gewone leven’, het gebruik van tijd, maar ook migratie, trauma en de rol van de vrouw. Akerman toont dat onder de oppervlakte van het alledaagse een arsenaal aan heftige gebeurtenissen, herinneringen en emoties schuilgaat.