De beste schrijvers, dichters en kunstenaars laten in Hard gras nummer 142 zien dat voetbal zo veel meer is dan uitslagen, commercie, meningen en nabeschouwingen. Voetbal is cultuur! De mix van gearriveerde én aanstormende talenten maakt Hard gras zo uniek en relevant.
Er bestaat dus ook een Hard gras-podcast, een mededeling die hier ten overvloede zou kunnen zijn. We zijn ermee begonnen als ‘marketingtool’ voor de papieren Hard gras. In die opzet zijn we bezig te slagen: vooral in december is het aantal abonnees sterk toegenomen. Inmiddels vinden we de podcast nog leuk ook. Daartoe in staat gesteld door de Toto, kunnen we de deelnemers, allemaal mensen die in Hard gras schrijven, een klein honorarium betalen. Het maken van het blad blijft natuurlijk het belangrijkste. Een onderdeel daarvan is het opsporen van mensen van wie we hopen dat we hen een beetje op weg kunnen helpen. En zij ons uiteraard. In dit nummer weer een mooi verhaal van Danielle Kliwon, een vrouw die minstens evenveel van voetbal weet als Suse van Kleef en dus beduidend meer dan wij.
Een debutant in Hard gras is Myrthe Hilkens, die Hugo ontmoette op zijn pad naar een betere behandeling van demente bejaarden. Myrthe, die ooit de Kamerfractie van de PvdA gedag zwaaide karakterologisch ongeschikt als ze is voor kadaverdiscipline, toont ons het Limburg van de grote families en laat ons meeruiken aan de dominante geur van haar jeugd: zeepsop.
We zouden graag meer van deze Limburgse geschiedenissen willen lezen. Erwin van de Pol schreef een verhaal dat even hard aankomt als de vuist van Heinz Stuy bij een corner in de stormachtige doelmond van Telstar.
