De nieuwe stadsdichter van Middelburg Henri Looymans (1956)is benoemd in 2011. Zijn tweede bundel Een baken voor een kind op zoek is in juni 2011 gepubliceerd. De oorspronkelijke Tilburger studeerde Nederlands in zijn geboortestad en Mediëvistiek in Nijmegen. Na een korte periode in het onderwijs is hij sedert twintig jaar werkzaam in de zakelijke dienstverlening. Hij woont ruim 25 jaar in Middelburg.Zou jij mijn woorden willen zijn is zijn debuutbundel uit 2006. Beide bundels zijn mooi uitgevoerde gebonden boeken met een stofomslag en een leeslint.

De witte tijger won de Booker Prize, en werd een wereldwijde bestseller. Nu is het boek verfilmd door Netflix. Balram Halwai is een man met vele gezichten. Hij is dienaar, chauffeur, filosoof en ondernemer. Balram groeit op in de binnenlanden van India en blijkt al snel het slimste jongetje van het dorp te zijn, maar zijn familie kan geen verdere scholing betalen. Wanneer een welvarende zakenman uit Delhi hem inhuurt als zijn chauffeur krijgt hij eindelijk een kans op succes. Delhi is een openbaring voor Balram: overal ligt rijkdom voor het grijpen en zijn uitzichtloze bestaan lijkt ten einde. Maar Balram beseft dat er maar één manier is om boven zijn eigen kaste uit te stijgen: hij moet zijn meester vermoorden. 'Een uitbundig boek waar het vertelplezier vanaf spat.' NRC 'Pijnlijk, geestig en kwaad. Een absoluut prijsboek.' Het Parool 'Een meesterwerk.' The Times

Wij Duitsers van Alexander Starritt is een indringende oorlogsroman vanuit het perspectief van een jonge, dienstplichtige Duitse student. Wanneer de jonge Schot Callum zijn Duitse opa vraagt hoe het was om aan de foute kant gevochten te hebben, wordt zijn vraag in eerste instantie beantwoord met stille irritatie. Maar na diens dood vindt Callum een lange brief, aan hem gericht. Die brief is dit boek, waarin Callums grootvader vertelt over de laatste dagen aan het oostfront – waarin hij niet alleen weet dat Duitsland de oorlog aan het verliezen is, maar ook dat dat terecht is. Hij schrijft over zijn leven te midden van verschrikkingen en chaos én over de enorme moed die hij om zich heen zag. Hij stelt zichzelf de vraag in wellke mate hij verantwoordelijk is voor de situatie waarin hij verkeerde. Terwijl hij een antwoord op deze vraag probeert te vinden, vertelt Callum wat voor man zijn opa geworden is in de zeventig jaar na de oorlog. Wij Duitsers is een intens menselijke roman die vragen stelt over schuld, schaamte en verantwoordelijkheid – vragen die tot op de dag van vandaag relevant zijn. 'Wij Duitsers is confronterend omdat het vooral toont hoe ingrijpend de morele worstelingen zijn van zovelen die ongewild werden meegesleurd in een waanzinnige oorlogsmachine' - De Standaard (vier sterren) 'Een voltreffer. Levensecht. Een indringende roman over schuld, individueel en collectief.' – Sunday Times 'Een gewaagde en schokkende roman, waarbij Starritt in de huid kruipt van een van de afschuwelijkste archetypes van de 20e eeuw – een Nazi-soldaat – waarin hij niet alleen gezien wordt als dader, maar ook als slachtoffer.' – Financial Times

Lodewijk van Wilfred Scholten, winnaar van de Brusseprijs voor het Beste Journalistieke Boek van 2013, is een onthullend portret van een stoïcijns optimist die ten val kwam, maar belooft terug te komen. Lodewijk Asscher was het grootste politieke talent binnen de PvdA, maar leed bij de verkiezingen van 2017 de grootste nederlaag ooit. Asscher besloot te blijven, hij wilde revanche. In de oppositie bloeide hij op en als lijsttrekker stond hij op scherp voor de verkiezingen van maart 2021. Toch ging het mis. Zijn rol in de toeslagenaffaire nekte hem en de gedroomde comeback werd een politiek drama. Journalist Wilfred Scholten volgde Asscher de afgelopen vier jaar bij zijn pogingen de sociaaldemocratie weer relevant te maken. Hij ontmoette een familieman, een debater en vakbekwaam parlementariër, maar zag ook een politicus die op zoek was naar een achterban, naar aandacht en macht. Wie is deze politicus met joodse roots? Wat drijft hem? En waarom zag hij Mark Rutte als zijn ideale tegenstander? Scholten sprak met mensen binnen en buiten de partij en bezocht bijeenkomsten om te achterhalen wat er schuilgaat achter het gezicht dat zo weinig prijsgeeft.

In ‘Een kat achterlaten’, een autobiografische verhaal, stipt Haruki Murakami een paar schijnbaar terloopse herinneringen aan die hem bij nader inzien een diep gevoel van verbondenheid met zijn vader verschaffen. Diens verhalen over zijn militaire dienstjaren in China blijken bovendien een onuitwisbare indruk op de schrijver te hebben gemaakt. Haruki Murakami heeft veel onderwerpen aangestipt in zijn lange carrière, maar één thema liet hij tot nu toe onaangeroerd: zijn vader. Meer dan twintig jaar lang hadden vader en zoon Murakami nauwelijks contact met elkaar; pas kort voordat zijn vader stierf, heeft de schrijver hun band kunnen herstellen.

‘De kwintessens van literatuur.’ – Bücher Magazin Het broeit in de straten van New York. Antisemitische en racistische groeperingen wedijveren om de sympathie van de massa en Duitse nationalisten bewieroken Hitler als dé man. Voor de teruggetrokken Josef Klein is Harlem zijn wereld, jazz zijn muziek – en hij is een hartstochtelijk amateur radio-ontvanger. Zijn technische vaardigheden trekken de aandacht van invloedrijke mannen en voor hij het doorheeft is hij een radartje in een Duits spionagenetwerk. Jaren later voert zijn weg naar zijn broer en zijn gezin in naoorlogs Duitsland, en naar Zuid-Amerika, waar hem lang na de gebeurtenissen een poststuk uit Neuss bereikt met daarin een journalistieke reportage over de inzet van de Duitse geheime dienst in Amerika. Aan de basis van De drie levens van Josef Klein ligt een stapeltje correspondentie tussen Ulla Lenzes oudoom Josef Klein en zijn broer Carl Klein. Het resultaat is een prachtig melancholisch portret van de familie Klein. En het is onmogelijk niet te zien hoezeer het politieke klimaat van radicalisering, nepnieuws en racisme van die jaren zijn echo lijkt te hebben in de Verenigde Staten van nu. ‘Het enge van De drie levens van Josef Klein is een actualiteit, die echter nergens duidelijk tentoon wordt gesteld. (…) De roman seint de tekenen van het verleden in morseschrift door naar het heden. In de ether van het politieke blijft alles voor altijd bestaan. Van Josef Klein is een bundel brieven bewaard gebleven die hij zijn broer had geschreven. En nu is er een complete, uiterst gevoelige roman over een mens die niet veel gevoelens kende. Op één na: het vitale gevoel te kunnen verdwijnen.’ – Neue Zürcher Zeitung [binnenflap voor] fragment Neuss, juni 1949 Josef zet zijn reistas neer op een stoel en merkt dat Carls blik zijn hand volgt. ‘Meer heb je niet?’ ‘Alleen dit hier.’ Omdat Carl niets meer zegt, tilt Josef de tas nog eens op en durft hem dit keer niet weer neer te zetten. Carl neemt de tas van hem over en brengt hem naar de aangrenzende kamer, een soort salon: bruinfluwelen gordijnen, donkere stijlmeubelen, landschapsschilderijen in olieverf, behang met theatraal druppelpatroon. ‘Dat hebben we allemaal door de oorlog weten te krijgen,’ helpt Carl een handje, want Josef zwijgt, hij krijgt geen lof over zijn lippen. Hij voelt een vage pijn opkomen en verzet zich ertegen. ‘Kom,’ zegt Carl zacht. ‘Jij slaapt in de kleine kamer achterin.’ [binnenflap achter] ‘Een politiek boek dat tijdloze vragen stelt over een apolitiek mens.’ – Blick ‘Lenze legt zichzelf net zo weinig vast als haar held dat doet. Ze vertelt, in plaats van te oordelen en te moraliseren. Zo creëert ze de ruimte waarin haar personages levendig kunnen worden en verandert dat deel van haar familiegeschiedenis in literatuur.’ – Süddeutsche Zeitung ‘Ulla Lenze voegt op meesterlijke wijze familiegeschiedenis en historische gebeurtenissen samen, ze schrijft briljant, laconiek en tegelijkertijd meeslepend over een vriendelijke man, die zich schuldig maakt omdat hij wegduikt.’ – WDR ‘Historisch is de roman interessant en dat je bij het lezen weet dat hij gebaseerd is op feiten, ondersteunt de spanning. (…) Maar het is vooral een goede roman om hoe Ulla Lenze vertelt. Niet als thriller, maar als een boek over de herinnering van een man die zich voor zichzelf verstopt.’ – taz ‘Ik was zo onder de indruk van de romanconstructie, van de collage van diverse momenten en plekken, de perfect georkestreerde wissel tussen de voor- en naoorlogse jaren, New York, Neuss en Costa Rica (…). Zó, dacht ik, precies zó, moet je schrijven. De kwintessens van literatuur.’ – Bücher Magazin

In Kastanjehove van Tommie Niessen weet de negentienjarige Thomas niet goed wat hij wil met zijn leven. Hij is al met drie opleidingen gestopt. Op advies van zijn moeder is hij nu begonnen aan een opleiding in de zorg. Zijn eerste stage is hij goed doorgekomen, maar zijn tweede stage in een verpleeghuis blijkt een stuk pittiger… Thomas komt erachter wat het echt betekent om in de zorg te werken: strakke roosters, vermoeide collega’s, eigenzinnige bewoners en vreemde regeltjes. En daar blijft het niet bij, want naast de gebruikelijke drukte in verpleeghuis Kastanjehove staat er iets op de planning wat een enorme impact zal hebben op de bewoners: een verbouwing. Meningsverschillen tussen collega’s, de bewoners en de directie van Kastanjehove leiden tot veel onrust en onzekerheid. Voor Thomas is het al moeilijk om te begrijpen wat er allemaal gebeurt in de zorg. Laat staan wat er nu gaat veranderen in Kastanjehove. Maar hoe langer hij er werkt, hoe meer grip hij erop krijgt, en Thomas krijgt steeds meer plezier in zijn werk. Eindelijk heeft hij iets gevonden wat bij hem past en dat voelt goed. Met hulp van bewoners borrelt er een strijdplan op. Kan hij dit ook ten uitvoer brengen? Kastanjehove is een heerlijke, ontroerende en humoristische roman, gebaseerd op de ervaringen van Tommie Niessen en geschreven door Loes Wouterson.

Het liefdeloze huwelijk van Vic en Melinda Van Allen wordt alleen bij elkaar gehouden door een precaire regeling waarbij Melinda, om een rommelige echtscheiding te voorkomen, een onbeperkt aantal minnaars mag meenemen zolang ze haar gezin niet in de steek laat. Uiteindelijk kan Vic zijn jaloezie niet langer onderdrukken en probeert hij zijn vrouw terug te winnen door te insinueren dat hij een moord heeft gepleegd – een verhaal dat snel realiteit wordt. In dit portret van een gevaarlijke psychose toont Highsmith de huiveringwekkende realiteit achter de idyllische façade van het Amerikaanse leven in de buitenwijken.

In ‘Ontbinding’ van Piet Gerbrandy wordt het verhaal verteld van een man die verwonderd terugkijkt op een leven vol liefde, vogels, oude boeken en verlangen. De avond valt, er moet afscheid worden genomen, er breekt een volgende fase aan, die ongetwijfeld weer gulzig zal worden omarmd. Net als in eerdere bundels combineert Gerbrandy op ingenieuze wijze poëzie en proza, terwijl zijn vitale, sonore stijl het onmogelijke evenwicht zoekt tussen uitgeklede zakelijkheid en barokke exuberantie. Kachels walmen, merels ruien, libellen dansen, een monnik gaat voor het laatst op pad en zwemmers laten zich galant groeten. Met een koele beugelfles naast zich ziet de dichter de zon ondergaan. Wie zou niet naast hem willen zitten?

Edith Eva Eger was zestien jaar oud toen ze in 1944 naar Auschwitz werd gedeporteerd. Haar ouders werden direct naar de gaskamer gestuurd en Edith werd gedwongen om voor Mengele te dansen. Haar onverschrokkenheid hielp haar en haar zusje te overleven, al waren ze nog maar nauwelijks in leven toen het kamp eindelijk werd bevrijd. In De keuze deelt dr. Eger haar oorlogsherinneringen en de opmerkelijke verhalen van hen die zij sindsdien heeft geholpen. Ze doet uit de doeken hoe ze als psycholoog haar cliënten al jarenlang helpt om zich uit hun eigen gedachten te bevrijden, en hoe iedereen uiteindelijk voor vrijheid kan kiezen. Edith Eva Eger is nu negentig en danst nog altijd. Haar indrukwekkende en belangrijke verhaal is een inspiratie voor iedereen.

'Antonio Moresco is literair erfgoed, een schrijver aan wie je, als je hem leest, niet meer ontsnapt.' – Roberto Saviano Het lichtje in de verte, in 2018 genomineerd voor de International Dublin Literary Award, is een ontroerende en intense meditatie over de mens en het universum. Een man leeft in totale eenzaamheid in een verlaten bergdorp. Maar elke nacht, op hetzelfde uur, verschijnt er een mysterieus lichtje aan de andere kant van de vallei. Wat is het? Iemand in een ander verlaten dorp? Een vergeten straatlantaarn? Als hij uiteindelijk op onderzoek uitgaat, vindt hij een jonge jongen die ook alleen woont, in een huis midden in het bos. Maar wie is dit kind echt? Het antwoord is zowel geheimzinnig als diep ontroerend. In een continue dialoog met de wezens die het bos bevolken, luchtwortels, bomen, vuurvliegjes, zwaluwen, reflecteert Antonio Moresco over eenzaamheid en de pijn van het bestaan, over leven en dood, maar ook over wat mensen en dieren bindt. Het lichtje in de verte, uitgegeven in Frankrijk, Spanje, Oostenrijk, Duitsland, Tjechië, Egypte, Servië en Griekenland, was een bestseller in Frankrijk. ‘Dit boek lees je zoals je naar een landschap kijkt. Iedereen ervaart de raadselachtige schoonheid ervan op zijn eigen manier, legt er zelf een samenhang in bloot en vindt er een andere, geheel eigen ontroering in.’ – Dagblad De Tijd ‘Prachtig. Een wonder van een verhaal.’ – Lidewijde Paris in Nieuwsweekend, NPO 1 ‘Het boek is fascinerend. Een geweldige vertelling die je tot de laatste bladzijde aan toe in de greep houdt.’ - Ronnie Terpstra, Boekhandel Van der Velde ‘Grootse literatuur. Een juweeltje.’ - Grietje Braaksma, Boekhandel Broese 'Een prachtig verhaal en een realistische fabel, een wereld waar stilte en eenzaamheid je aanmoedigen je blik te scherpen.' – Le Monde des Livres 'Betoverende tekst die de lezer onmiddellijk meeneemt op een wonderlijke literaire reis.' – Livres hebdo Antonio Moresco (1947) wordt gezien als een van de grondleggers van een nieuwe richting in de Italiaanse literatuur die verder gaat dan de postmoderniteit, en vergeleken met Don DeLillo en Thomas Pynchon. La lucina (Het lichtje in de verte) verscheen in 2013 en werd in 2018 verfilmd, met Moresco zelf in de hoofdrol.

De therapeut is de nieuwe thriller van BA Paris, bestsellerauteur van Achter gesloten deuren, Gebroken en Breng me terug. Eindelijk komt de langgekoesterde wens van Alice en Leo uit: ze nemen hun intrek in een pasgerenoveerde woning in The Circle, een exclusieve gated community. Alice heeft niet eerder in een grote stad gewoond en moet dan ook even wennen. Toch wil ze er het beste van maken. Ze leert haar buren steeds beter kennen, en tijdens een buurtborrel komt ze te weten dat haar woning een schokkend geheim herbergt. Hierna raakt ze geobsedeerd door Nina, de therapeut die hun huis twee jaar voor Alice en Leo bewoonde en er werd vermoord, en ze wil er koste wat het kost achter komen wat er is gebeurd. Maar niemand wil haar meer vertellen over de precieze gebeurtenissen van destijds. Haar buren lijken iets voor haar verborgen te houden, en binnen The Circle blijkt alles lang niet zo perfect als het lijkt… De therapeut bevat alle ingrediënten van een typische BA Paris: onderhuidse spanning, onbetrouwbare personages, en meerdere twists aan het eind!

In 1938 publiceerde Marsman zijn 'Verzamelde gedichten', waarin hij slechts een beperkt aantal van zijn gedichten opnam en waarin hij de structuur van de oorspronkelijke bundels geheel losliet. Bovendien bepaalde hij dat alleen deze uitgave na zijn dood herdrukt mocht worden. Daardoor vormde een bloemlezing, die een zeer onvolledig en vertekend beeld geeft van Marsmans dichterschap, na zijn vroege dood in juni 1940 de basis van alle latere herdrukken van de 'Verzamelde gedichten'. Nu verschijnt voor het eerst een uitgave waarin alle gebundelde, verspreid gepubliceerde en nagelaten gedichten van Marsman zijn opgenomen en waarin de bundels in hun oorspronkelijke vorm zijn hersteld. 'Ik die bij sterren sliep' bevat tientallen gedichten die nooit eerder zijn gepubliceerd. In aantekeningen bij de gedichten zijn de datering, de (voor)publicaties en citaten van Marsman uit brieven of andere documenten vermeld. Verder zijn van elk gedicht de belangrijkste varianten uit eerdere en latere versies opgenomen. Deze volledige uitgave - bezorgd en toegelicht door H.T.M. van Vliet - biedt een nieuwe en verrassende kennismaking met de poëzie van Marsman.

Op zijn zevende wordt Naff verteld dat hij niet zomaar een losstaand iemand is, maar tot een volk behoort. Een volk met een eindeloos verleden, dat recent een oorlog heeft overleefd. Dat ‘Ding’, die oorlog, krijgt iets mythisch voor Naff en hij gaat aan de haal met de verhalen die hij erover hoort. Hij hoopt dat zijn familie en zijn volk, wanneer hij maar het juiste verhaal vertelt, de oorlog voorgoed achter zich kunnen laten. Maar dat wordt niet altijd goed ontvangen. In tegendeel. Wanneer Naff op zijn zeventiende voor een cursus ‘Schrijven over de Shoah’ naar Tel Aviv gaat, leert hij wat die geschiedenis voor hem betekent. Het Grote Niets is tragikomische roman over een jongen die zijn eigen stem probeert te vinden in het grotere verhaal van zijn volk.

‘De taal heeft mij een enorme vrijheid gegeven, die ik elke nieuwkomer gun. Durf te praten, wil ik tegen iedereen zeggen. Door de taal hoor je erbij.’ – Mira Feticu Wie het Nederlands met de paplepel ingegoten heeft gekregen, is zich er niet van bewust hoeveel moed en doorzettingsvermogen het vergt om je deze taal en de cultuur eigen te maken. Het resultaat is bijna nog ingrijpender dan het gevecht zelf: het verandert je identiteit en je leven. Mira Feticu beschrijft het vallen en opstaan, de pijn en de vreugde van het nooit-voltooide proces. ‘Mira Feticu analyseert met passie haar relatie tot de taal zoals je de facetten van een diamant onder de loep neemt. Soms is de taal een vriend, soms een vijand. Voor Mira betekent de Nederlandse taal haar bestaan. Dit boek getuigt daarvan.’ – Kader Abdolah

Het is 1931 en in het appartement van Adolf Hitler – de rijzende ster van de nazipartij – wordt Geli Raubel dood gevonden. Zij is niet alleen Hitlers nichtje, maar ook zijn minnares en hoewel alles wijst op zelfmoord, zijn er een heleboel mensen die een goede reden hebben om haar te willen vermoorden. De eigenzinnige rechercheur en ex-nazi Sigfried Sauer wordt opgeroepen om de zaak te onderzoeken. Hij ontdekt al snel dat deze zaak veel ingewikkelder is dan hij dacht, zeker als er meer doden vallen en getuigen elkaar tegenspreken. En waar is de gouden swastika die Geli altijd om haar hals droeg... De engel van München is een verbijsterende literaire thriller rondom historische personages en een waargebeurde zaak die de loop van de geschiedenis had kunnen veranderen.

In Sapiens boog Yuval Noah Harari zich over het verleden, in Homo Deus over de toekomst; nu laat hij zijn licht schijnen over het heden. Wat zijn de uitdagingen van onze tijd? Hoe beschermen we onszelf tegen een nucleaire oorlog, ecologische rampen en technologische bedreigingen? Wat is de oorzaak van de opkomst van populisten als Donald Trump? Hoe weren we ons tegen fake news? Moeten we ons voorbereiden op een nieuwe wereldoorlog? Wat moeten we denken van het opkomend nationalisme? Vragen de mondiale problemen die op ons afkomen om andere politieke systemen? Is het een goed idee dat we onze data overdragen aan enkele grote commerciële spelers, of wordt het tijd om het eigendom van data te reguleren? En wat wordt de grote nieuwe wereldmacht, Amerika, Europa of China? In dit boek beantwoordt Yuval Noah Harari de 21 meest urgente vragen van onze tijd.

In Waarom is het dat de liefde zo is behandelt schrijver en filosoof Jan Drost uiteenlopende vragen die betrekking hebben op de liefde. Wanneer weet je of het echte liefde is? Kun je bevriend blijven met je ex? Hoelang duurt liefdesverdriet? Moet je eerst zelf gelukkig zijn voordat je dat met een ander kunt zijn? Drost legt de ideeën bloot die schuilgaan achter deze vragen en die van grote invloed zijn op hoe we liefhebben of juist niet (meer) liefhebben. Deze unieke bundeling relatievragen én antwoorden biedt een herkenbaar, ontroerend, confronterend en leerzaam beeld van de vele gezichten van de liefde die we allemaal met vallen en opstaan proberen te leven.

Het werk van de Franse dichter Charles Baudelaire (1821-1867) heeft grote invloed gehad op het dichterschap van Nederlands veelgeprezen dichter Menno Wigman. Al in zijn tienerjaren vertaalde Wigman gedichten van Baudelaire, en publiceerde over hem in diverse tijdschriften. Op zijn twintigste publiceerde hij in eigen beheer 27 vertalingen uit Les Fleurs du mal, waarin hij erin slaagde de toon van Baudelaire op indrukwekkende wijze te vangen. NRC Handelsblad prees in 1987 de ‘treffende beelden, gelukkige woordkeuze en het van vindingrijkheid en raffinement getuigend rijm’ van deze berucht lastige vertalingen. Kiki Coumans, eveneens succesvol vertaler van Franse literatuur, was twintig jaar bevriend met Menno Wigman. Na diens voortijdige overlijden in 2018 besefte ze dat zijn vertalingen van Baudelaire nieuwe aandacht verdienen, omdat hij als een van de weinigen de ziel van diens gedichten wist te vangen. In 2021 vieren we het tweehonderdste geboortejaar van Baudelaire, een uitstekende gelegenheid voor een gebundelde uitgave van Wigmans vertalingen van Baudelaire, waaronder ook zes prozagedichten uit Le Spleen de Paris. In haar nawoord gaat Coumans dieper in op Wigmans affiniteit en verwantschap met Baudelaire als voorloper van het decadentisme en zelfs de punkbeweging. Menno Wigman (1966-2018) was een van de grootste en eigenzinnigste dichters van Nederland. Tot de vele prijzen die hij kreeg behoren de Gedichtendagprijs (2002), de Jan Campert-prijs (2002), de A. Roland Holstprijs (2015) en de Ida Gerhardt Poëzieprijs (2018).

Of zo’n experiment anderen valt aan te raden? Absoluut. Natuurbescherming is een idee dat moet worden verdedigd en een praktijk die moet worden geleefd. Wanneer je een ‘echte’ natuurervaring op wilt doen, kun je die zoeken in de Gobiwoestijn, de bossen van Canada, of de tropische wouden van Papoea. Maar Koen Arts maakt het zichzelf moeilijker. Hij blijft thuis en gaat samen met zijn vrouw een experiment aan om te onderzoeken of ze in hun eigen omgeving, en als onderdeel van het dagelijks bestaan, wildheid kunnen vinden. Ze besluiten om 365 nachten buiten te slapen, en in ieder seizoen tenminste vijftig procent van de tijd buiten door te brengen. Wild Jaar is een virtuoos geschreven verslag van wat evenzeer een wild als sociaal jaar werd. Koen Arts volgt zijn groene wortels naar jeugdherinneringen in het bos, klooft hout met familie en vrienden, en gaat na hoe hij zich verhoudt tot natuur in een sterk gecultiveerd land. Ondertussen komt het jaar door een tragische gebeurtenis in familiekring in gevaar. Zijn vrouw en hij worden geconfronteerd met de vraag hoe belangrijk natuurervaring nu eigenlijk is, en tegen welke prijs hun experiment moet worden doorleefd. Koen Arts is docent aan Wageningen Universiteit. Hij onderzoekt de relatie tussen mens en natuur, en werkte onder andere in Brazilië, Schotland en India. Ook zet hij zich met een eigen bedrijf en andere initiatieven in voor de promotie van elementaire natuurvaardigheid.

De zeventienjarige Erin verhuist met haar moeder van Rotterdam naar een stacaravan op de Veluwe. Na weer een gestrande relatie snakt haar moeder naar een nieuw begin, terwijl Erin zich lusteloos voelt en het laatste jaar op de zoveelste middelbare school vooral probleemloos wil afmaken. Maar dan ontmoet ze Alice. Alice is mooi, onafhankelijk en ze heeft alles waar Erin van droomt. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoeten, zijn Erin en Alice onafscheidelijk. Dankzij Alice wordt alles beter. Niets lijkt een intense vriendschap in de weg te staan. Niets, totdat Erin ontdekt dat Alice wel erg veel contact met een leraar heeft. Waarom liegt Alice daarover? En waarom kruipt zij gaandeweg steeds meer in haar schulp? Waar hun laatste schooljaar begint met de belofte van vrijheid, lijkt een allesverwoestende climax steeds onvermijdelijker. Ik wacht hier is een indringend verhaal over vriendschap tussen twee tienermeisjes, en over hoe ver je wilt gaan om die te beschermen. Else Boer (1991) schrijft korte verhalen en essays. Zij publiceerde onder andere op De Optimist, Hard//hoofd en in de verhalenbundel Rebel, rebel. Ze werkt als docent Nederlands in Utrecht. Ik wacht hier is haar debuutroman.

Tussen de jonge Raaf en zijn moeder loopt een lijntje, een dun wit glinsterend lijntje, iets dikker dan spinrag. Het rekt mee, maar staat altijd gespannen en wordt steeds strakker aangetrokken: als zijn moeder zich voor de zoveelste keer verstopt en Raaf haar moet zoeken; als zij Raaf dwingt tot een soa-test en zij met hem meegaat naar de huisarts; als Frederik – hun hond – na zijn dood via haar laat weten waar hij wil worden uitgestrooid en Raaf gedwongen wordt haar te volgen. Wat houdt Raaf daar bij zijn moeder? Raaf is het verhaal over de grenzeloze relatie tussen een zoon en zijn moeder. In compact en humoristisch proza weet Roos Vlogman feilloos de vinger op de zere plek te leggen, waarbij je je steeds afvraagt: kun je werkelijk loskomen van waar je vandaan komt? Roos Vlogman (1992) won in 2016 met haar verhaal ‘Sessie 51’ de schrijfwedstrijd Write Now!. Ze werd geselecteerd voor het Slow Writing Lab, het talentontwikkelingstraject van het Nederlands Letterenfonds. Haar verhalen, essays en gedichten werden gepubliceerd in Trouw, Tirade en De Gids. Raaf is haar debuutroman.

Dit is zoals het moet gaan: je ontmoet die ene persoon, je maakt samen plannen voor morgen, dan voor volgende week, en uiteindelijk voor altijd. Lon heeft het voor elkaar. Ze heeft een vriend, een robot-stofzuiger, een hond en een huis. De muren zijn pas geverfd en het ruikt er naar mogelijkheden. Totdat alles voor haar vriend Philip helemaal niet zaligmakend blijkt te zijn. Voor ze het weet zit ze tegen haar zin in een open relatie, met hem en Xenia. Maar dat laat Lon niet over haar kant gaan. Curvers schrijft invoelend en met wrange humor over wraak, zusterschap, en de tragiek van het kleine, huiselijke ongeluk. En achtbanen.

Oslo, 2018. De bekende atlete Sonja Nordstrøm komt niet opdagen bij de boekpresentatie van haar omstreden autobiografie. Als celebrityblogger Emma Ramm later die dag naar Nordstrøms huis gaat, ziet ze dat de deur openstaat en treft ze binnen tekenen van een worsteling aan. Op de televisie zit een papiertje geplakt met daarop het cijfer 1. Rechercheur Alexander Blix krijgt de leiding over de zaak-Nordstrøm. Er zijn verschillende aanwijzingen, maar de timing waarmee die verschijnen lijkt zorgvuldig gepland. Is het allemaal onderdeel van een groter geheel dat ze nog niet kunnen overzien? Uiteindelijk worden Blix en Emma gedwongen om samen te werken. Ze zijn beiden vastbesloten de moordenaar te vinden. Die hunkert naar aandacht – en hij heeft de smaak nog maar net te pakken…

Twan Huys is zijn leven lang al een gepassioneerd wandelaar. Van jongs af aan ging hij met zijn ouders op pad in de heuvels van Zuid-Limburg, op zoek naar zeldzame orchideeën, ijsvogels en dassen. In Wandellust verbreedt hij zijn horizon en beschrijft de mooiste wandelgebieden van Nederland. In een turbulent jaar vindt hij rust tijdens lange tochten, soms met zijn vader en moeder, beiden ver in de tachtig, soms met vrienden en bekenden als Herman Finkers, prinses Irene, Geert Mak en Jane Goodall. Wandelen is uitgegroeid tot een nationale hobby. Het is altijd weer inspirerend, louterend en soms zelfs helend. Zoals Hippocrates zijn leerlingen al meer dan tweeduizend jaar geleden voorhield: ‘Wandelen is het beste medicijn.’ Voor alle miljoenen Nederlandse wandelaars schreef Twan Huys Wandellust. Hij neemt ons mee van het Springendal tot aan Tiengemeten, van de Veluwe tot aan de Schoorlse Duinen, van Terschelling naar het Limburgse Gerendal, en nog veel verder. Twan Huys (Sevenum, 1964) is journalist en schrijver. Hij was jarenlang werkzaam als presentator van Nieuwsuur. Ook bedacht en presenteerde hij het programma College Tour. Hij publiceerde eerder onder andere de boeken Ik ben een New Yorker, Over geluk en De Clintons. Momenteel is hij presentator van het tv-programma Buitenhof.

In de uitloper van een verwilderd bos staan twee oude caravans en een vervallen boshut. Daar heeft Maxime zich teruggetrokken, ver weg van de kunstwereld. Schilderen doet hij niet meer, maar aan het registreren van de wereld blijft hij trouw. Hij leeft in afzondering en houdt er zijn eigen rituelen op na. Mettertijd gaat hij mensen uitnodigen. Onbekenden, die hij instructies geeft en observeert met de toewijding van een voyeur. Een van hen is Edith, een lingerieontwerpster op de vlucht voor haar uit de hand gelopen huwelijk. Bij Maxime lijkt zij een toevluchtsoord te vinden. Zelf is Maxime op zoek naar een authentieke manier van leven waarbij hij tevergeefs probeert het kunstenaarsbestaan achter zich te laten. In deze beklijvende roman houdt auteur en kunstschilder Robert Devriendt zijn lezers scènes voor. Die ontvouwen zich op eigenzinnige wijze, als een film zonder script. En toch komt alles in aanraking met elkaar, via Maximes obsessieve blik. Spannend en intelligent, Maximes obsessie is een indrukwekkend debuut.

Antara is als kind volledig aan haar lot overgelaten. Haar moeder Tara leidde een losbandig leven: ze verliet een liefdeloos huwelijk en vertrok naar een ashram, waar ze als uitverkorene van de goeroe haar dochter volledig aan haar lot overliet. Nu Antara volwassen is en Tara begint te dementeren, zoekt ze naar een manier om hun gedeelde verleden een plek te geven – want misschien verschilt ze niet eens zo veel van haar moeder. Indrukwekkend luchtig en met bijtende humor beschrijft Doshi de problematische relatie tussen Tara en haar dochter Antara. Ze beantwoordt op messcherpe wijze de complexe vraag: hoe zorg je voor je moeder als zij nooit voor jou heeft gezorgd? Verbrande suiker is een debuut dat verrast en verwart: een ontdekkingsreis langs vervormde herinneringen, veranderende identiteiten en de subjectiviteit van de waarheid.

Uit zijn vele bundels, met evergreens als De vrouw in het maanlicht en andere zonderlinge verhalen en Het damesorkest en andere stadsverhalen, selecteerden we de allerbeste verhalen, waarmee zijn werk de onsterfelijkheid krijgt die het toekomt. Zijn verhalen spelen zich veelal af in een geheimzinnige, mystieke, soms ook boertige sfeer en zijn doorspekt met erotische, griezelige en humoristische fantasieën. Een genot voor alle lezers met smaak en verbeeldingskracht!

Ba sterft gedurende de nacht, Ma was al verdwenen. De Chinees-Amerikaanse Lucy en Sam, twaalf en elf jaar, zijn plotseling alleen en op de vlucht. Ze laten het berooide, stoffige Amerikaanse mijnstadje achter zich en zwerven met het lichaam van hun vader door een meedogenloos landschap, bezaaid met gigantische buffelbotten, tijgerpootafdrukken en vol met onbetrouwbare bandieten, op zoek naar een plek om Ba te begraven en opnieuw te beginnen. Al wat goud op de bergen is is een overweldigend avonturenverhaal dat de stereotypen van de klassieke western op zijn kop zet. Een onvergetelijk verhaal over het verlangen van een immigrantenkind naar een thuis, en een opmerkelijke roman over familieleden die door herinneringen en geheimen verbonden zijn.