In het midden van de zeventiende eeuw vertrekt een groep vrienden vanuit Vlaanderen via een van de gevaarlijkste zeeroutes van die tijd naar het mysterieuze en gesloten Chinese rijk. De West-Vlaamse jezuïet Ferdinand Verbiest wordt er aangesteld als mandarijn-astronoom in de Verboden Stad in Peking. Hij moet er de hemel verklaren voor de keizer en raakt verstrikt in intriges aan het hof, terwijl hij zich ook moet verdedigen tegen aanvallen vanuit Rome. Zijn vrienden doen elders in China aan bekering en verdiepen zich in de Chinese taal en cultuur. Als eerste Europeanen zullen ze de beginselen van de Chinese geneeskunde, cultuur en filosofie bekendmaken in Europa.
Ferdinand Verbiest en de ontdekking van China is het wervelende maar vergeten verhaal van de eerste echte ontmoeting tussen China en het Westen, waarin de jezuïeten uit de Lage Landen een grote rol speelden. Het neemt de lezer mee achter de muren van de Verboden Stad, maar ook naar de vrouwenvertrekken in Shanghai en de koninklijke hoven van Versailles en Londen.
Wat leverde deze ontmoeting op, voor het Westen maar ook voor China? Op welke manier zijn de ervaringen van Verbiest en zijn tijdgenoten relevant in een tijd waarin China steeds assertiever – opnieuw – zijn plaats opeist in de wereld?
