Wij bezorgen de boeken bij u thuis

Annelies Verbeke (België, 1976) vervlecht ruim vier millennia jaar literatuur uit de hele wereld. Geïnspireerd door bekende en minder bekende klassieke meesterwerken van vóór 1900 schreef ze vijftien verhalen, die in hun vormexperiment essay, theatertekst, droom of meditatie vermengen. Het gaat om westerse hoogtepunten als de liederen van Hadewijch, Don Quichot of Moby Dick, maar bijvoorbeeld ook Het hoofdkussenboek van de Japanse Sei Shōnagon en 'De verheerlijking van Inanna', dat de Soemerische Enheduanna rond 2260 vóór onze jaartelling schreef.

Hans van Mierlo – de onzekere jongen uit een Brabantse patriciërsfamilie – kwam laat tot bloei. Pas toen hij na een moeizame rechtenstudie in het katholieke Nijmegen op 29-jarige leeftijd in Amsterdam ging wonen, vond hij, meevarend op de golf van veranderingen in de jaren zestig, zijn plek: eerst als journalist en vanaf 1966 als partijleider van D66. Van Mierlo stond aan de wieg van twee van de bijzonderste regeringen van de twintigste eeuw: het progressieve kabinet-Den Uyl (1973-1977) en de paarse kabinetten-Kok (1994-2002). De belofte van een nieuw bestel wist hij nooit in te lossen. Staatkundige hervormingen kwamen niet van de grond. Het ideaal van één progressieve volkspartij werd een desillusie. Maar al die jaren bleef de ongedisciplineerde libertijn met zijn intellectuele uitstraling de politieke tolk van Nederlanders die streefden naar individuele vrijheid in een sociale rechtsstaat. Journalist en historicus Hubert Smeets, die als eerste Van Mierlo’s privéarchieven mocht inzien, laat zien hoe politiek voor de twijfelaar Van Mierlo een intellectuele levenshouding was, geen kille machtsstrijd – al was hij niet vies van de macht. Een wonderbaarlijk politicus is het portret van een zoeker en een tobber, van een politicus die geen politicus was, maar Nederland wel vormgaf.

De ingenieuze en groots opgezette nieuwe roman van DBC Pierre vertelt het verhaal van rioolwerker en weduwnaar Lonregan ('Lon') Cush. Hij wordt ontslagen bij de afdeling Environmental Services van Octagon, een zeer schimmig bedrijf dat het volledig voor het zeggen heeft in de fictieve Amerikaanse stad waar Lon met zijn twee kinderen woont. Machines nemen voortaan Lons werk over. Lon staat ver af van de snel veranderende maatschappij die volledig in de greep is van nieuwe media en technologie. Hij dreigt bovendien elk moment de voogdij over zijn zoon en dochter kwijt te raken aan zijn schoonmoeder. In een poging om een aan zijn dochter uitgedeelde klap goed te maken, geeft hij haar wat zij het allerliefste wil: een eigen smartphone. Vanaf dit moment belandt zowel dochter Shelby als Lon via hun scherm steeds dieper in die alternatieve onlinewereld, waarbuiten sociaal contact nauwelijks nog plaatsvindt en waarin ieders activiteit door Octagon nauwlettend in de gaten gehouden wordt. In hoog tempo wordt de tastbare wereld slechts een verlengstuk van wat zich online afspeelt. Het resultaat is een dystopische samenleving, gedomineerd door algoritmes. Lon blijft zich verzetten en zakt steeds verder weg in het moeras van de technologie.

Op 1 januari 2020 schreef Sheila Sitalsing in een vooruitblik op het nieuwe jaar ‘dat het misschien beter is om je druk te maken over nu dan over straks, omdat het straks toch allemaal anders zal lopen’. Dat laatste klopte: het liep allemaal anders. Corona veroorzaakte een ware aardverschuiving. De symbolen van wat ‘onze manier van leven’ was gaan heten, waren in één klap niet heilig meer: handen schudden, een terrasje pakken, je onderdompelen in de pret- en festivaleconomie, reizen, het openbaar vervoer. Ze documenteerde deze periode drie keer per week in haar columns voor de Volkskrant. In Dagboek van een krankzinnig jaar brengt Sitalsing al haar inzichten op scherpzinnige en heldere wijze samen, en neemt zo de lezer mee door alle politieke, economische en sociale ontwikkelingen van 2020. Het ideale boek om te reflecteren op het jaar waarin de wereld kantelde.

De zeventienjarige Erin verhuist met haar moeder van Rotterdam naar een stacaravan op de Veluwe. Na weer een gestrande relatie snakt haar moeder naar een nieuw begin, terwijl Erin zich lusteloos voelt en het laatste jaar op de zoveelste middelbare school vooral probleemloos wil afmaken. Maar dan ontmoet ze Alice. Alice is mooi, onafhankelijk en ze heeft alles waar Erin van droomt. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoeten, zijn Erin en Alice onafscheidelijk. Dankzij Alice wordt alles beter. Niets lijkt een intense vriendschap in de weg te staan. Niets, totdat Erin ontdekt dat Alice wel erg veel contact met een leraar heeft. Waarom liegt Alice daarover? En waarom kruipt zij gaandeweg steeds meer in haar schulp? Waar hun laatste schooljaar begint met de belofte van vrijheid, lijkt een allesverwoestende climax steeds onvermijdelijker. Ik wacht hier is een indringend verhaal over vriendschap tussen twee tienermeisjes, en over hoe ver je wilt gaan om die te beschermen. Else Boer (1991) schrijft korte verhalen en essays. Zij publiceerde onder andere op De Optimist, Hard//hoofd en in de verhalenbundel Rebel, rebel. Ze werkt als docent Nederlands in Utrecht. Ik wacht hier is haar debuutroman.

In De cursus, de nieuwe thriller van Elvin Post, heeft Carol Arrington een droom: schrijfster worden. Door omstandigheden en uitstelgedrag is het er nog niet van gekomen. Dan wijst een vriendin haar op Kill Your Darlings, een jaarlijkse schrijfcursus op Big Rock Island van bestsellerauteur Victor Aster. Carol besluit ervoor te gaan. Maar wanneer op het eiland vlak na elkaar twee cursisten om het leven komen en communicatie met het vasteland onmogelijk blijkt, begint ze al snel te begrijpen dat haar doel om een boek van de grond te krijgen weleens zou kunnen veranderen in een strijd voor haar leven. ‘De cinematografische stijl maakt Elvin Post tot een van de origineelste Nederlandse thrillerschrijvers.’ – Trouw ‘De beste Nederlandse thrillerschrijver.’ – NRC Handelsblad

Onder alle grote problemen waar de wereld mee worstelt, ligt één kraakheldere oorzaak: we denken alleen aan de korte termijn. In dit urgente en praktische filosofieboek breekt bestsellerauteur Roman Krznaric het debat hierover open. Hij beschrijft de geschiedenis van dit kortetermijndenken en schetst hoe we verder kunnen kijken dan onze eigen generatie lang is. Krznaric beschrijft een nieuwe manier om in de tijd te staan, zodat we uiteindelijk een goede voorouder kunnen zijn voor de kinderen van onze kleinkinderen.

Jaren 70, Vondelpark, Amsterdam. Dat is de plek waar Anne en Otto elkaar ontmoeten. Zij komt uit Finland, waar ze als enig kind bij haar moeder woonde, die haar een betere toekomst gunde en haar daarom inschreef voor een studie medicijnen. Hij, de knikkerkoning, is de derde zoon uit een groot gezin uit de Biblebelt, en mikpunt van zijn strenge Indische vader die na het vroege overlijden van zijn moeder hertrouwt en een nieuw gezin sticht. Anne en Otto zijn vrije geesten die niets liever willen dan ontsnappen aan hun verstikkende opvoeding. Ze vertrekken ieder op eigen houtje naar Amsterdam, het beloofde land van hippies en flowerpower. Maar in deze vrijheid is het makkelijk om te verzuipen: in de krakersscene zijn vrije seks, drugs en de verkeerde vrienden vast onderdeel van het dagelijks bestaan. Met vallen en opstaan proberen Anne en Otto zich staande te houden. De grote ommekeer komt wanneer Anne zwanger blijkt te zijn. Baby Jane zal hun leven veranderen. In haar debuutroman Knikkerkoning liet Kira Wuck zich royaal inspireren door haar eigen jeugd. Ze verloor haar beide ouders, kleurrijke figuren, op jonge leeftijd. Met prachtige beelden weet ze hen en het Amsterdam van die tijd tot leven te wekken.

De familie Wachtman van Christiaan Alberdingk Thijm, bekend van Het proces van de eeuw, is een ontzagwekkende en actuele roman over identiteit. De wetenschappelijke carrière van Philip Wachtman zit in een dip. Zijn promotieonderzoek over de anonimiteit van de spermadonor is overbodig geworden en hij dreigt gepasseerd te worden voor een benoeming tot hoogleraar. Hoe anders vergaat het zijn vriendin, stemactrice Freya de Koning, die zich op het hoogtepunt van haar roem bevindt. Maar er is één groot gemis. Freya is op haar negenendertigste nog kinderloos. Het ligt aan Philip, denkt Freya. Maar hij weet dat de oorzaak niet bij hem kan liggen. Wachtman heeft naar schatting 411 nakomelingen, het gevolg van uit de hand gelopen praktijkonderzoek bij de spermabank. Door een uitspraak van de rechter dreigt hij zijn levenswerk niet langer geheim te kunnen houden. Achtervolgd door zijn verleden en een opdringerige studente, komt Wachtman gaandeweg tot de conclusie dat hij niet is wie hij dacht te zijn. Een indrukwekkende roman over maakbaarheid, identiteit en privacy. 'Wat een goed, geestig en spannend boek. Filmische dialogen en een thematiek die zowel actueel als tijdloos is. De familie Wachtman verdient een groot publiek.' – Caroline Reeders, directeur Athenaeum Boekhandel

‘Uit de eerste hand’ is Martin Amis’ persoonlijkste en enerverendste werk tot nu toe, waarin hij ons een nieuwe kijk gunt op zijn buitengewone leven. De autobiografische roman vindt zijn oorsprong in de dood van zijn beste vriend, Christopher Hitchens. We ontmoeten ook tal van andere sprankelende persoonlijkheden die Martin Amis mede hebben gemaakt tot wie hij is, van zijn vader Kingsley tot zijn grote held Saul Bellow, van Philip Larkin tot Iris Murdoch en Elizabeth Jane Howard, tot de vrouw die hem als twintiger volledig in de ban hield, de verleidelijk amorele Phoebe Phelps. Wat begint als een fascinerende geschiedenis over amoureuze verhoudingen, familieleden en vrienden ontwikkelt zich tot een tedere, humoristische verkenning van de vragen die ons het zwaarst vallen: hoe te leven, hoe te rouwen, hoe te sterven.

Piranesi woont in het Huis. Misschien heeft hij dat altijd al gedaan. In zijn notitieboeken doet hij dag na dag zorgvuldig verslag van de wonderen ervan: het labyrint van zalen, de duizenden standbeelden, de getijden die de trappen op donderen, de wolken die zich in een langzame stoet voortbewegen door de bovenste zalen. Op dinsdag en vrijdag ziet Piranesi zijn vriend, de Ander. Op andere momenten brengt hij de doden offerandes van voedsel en waterlelies. Maar meestal is hij alleen. Boodschappen beginnen te verschijnen, met krijt geschreven op het plaveisel. Er is een nieuw iemand in het Huis. Wie is het en wat wil diegene? Is het een vriend of veroorzaakt deze persoon chaos en waanzin, zoals de Ander beweert. Verdwenen teksten moeten worden gevonden; geheimen moeten worden blootgelegd. De wereld die Piranesi dacht te kennen wordt vreemd en gevaarlijk. De Schoonheid van het Huis is onmetelijk; zijn vriendelijkheid oneindig.

Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zichzelf vervloekt. Vanuit Amsterdam blikt Beer terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen, de stad die hij ontvluchtte. Antwerpen floreert in handel en geld, maar er heerst tegelijk een grote onrust. Beer maakt deze oplopende spanningen van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete wijn vloeien, en waar plannen worden gesmeed door een geheim genootschap. Alles wordt op scherp gesteld wanneer als gevolg van overmoedige wereldveroveraars een wildevrouw in zijn herberg terechtkomt. Wildevrouw is een wervelende, monumentale roman over het verlangen naar eenheid en het veroveren van een innerlijke waarheid, vol vlees en geuren, vol narren en blinden, vol handelaars en woekeraars, profiteurs en bedriegers, vroedvrouwen, cartografen, schilders, drukkers en astrologen, waarbij verlangen en zelfbedrog dansen door de straten van een gedoemde stad.

Vijf jaar lang werkte David Van Reybrouck aan zijn monumentale Revolusi. Hij interviewde bijna tweehonderd mensen, de laatste nog levende getuigen van de onafhankelijkheidsstrijd, in Indonesische rusthuizen, Japanse miljoenensteden en op verafgelegen eilanden. Ook in Nederland bracht zijn onderzoek tal van nieuwe verhalen aan het licht. De veelheid aan perspectieven en herinneringen weeft Van Reybrouck samen tot het aangrijpende verhaal van de Indonesische onafhankelijkheid. Zo toont hij hoe een nieuwe wereld vorm kreeg: in bloed, in pijn, met hoop. De onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die zijn hoogtepunt bereikte in de jaren veertig van de vorige eeuw, is lang gezien als een conflict tussen kolonisator Nederland en het gekoloniseerde Indië. Maar in werkelijkheid was het wereldgeschiedenis. David Van Reybroucks Revolusi is het eerste boek dat de strijd lostrekt uit het nationale perspectief en het belang ervan toont als mondiale gebeurtenis. Indonesië was het eerste land dat na de Tweede Wereldoorlog zijn onafhankelijkheid uitriep. Na de Japanse bezetting verzetten jonge rebellen zich gewapenderhand tegen elke nieuwe vorm van overheersing. Britse, Australische en vooral Nederlandse troepen moesten rust en orde brengen, maar hun aanwezigheid leidde juist tot het ontvlammen van de eerste moderne dekolonisatieoorlog. Die strijd inspireerde onafhankelijkheidsbewegingen in Azië, Afrika en de Arabische wereld, zeker toen het vrije Indonesië in 1955 de legendarische Bandung-conferentie organiseerde, het eerste wereldcongres zonder het Westen. De wereld had zich met de Revolusi bemoeid en de wereld was erdoor veranderd.

‘Het verslag van mijn jeugd’ noemt schrijfster en schilderes Jo Boer (1907-1993) haar roman Kruis of munt. Op tweejarige leeftijd komt Jopie Landman (een doorzichtig pseudoniem) met opa, oma en moeder vanuit Soerabaja naar Nederland. Haar vader is vlak na de geboorte vertrokken en zijn naam wordt niet meer genoemd. In het benepen Den Haag blijkt een gescheiden vrouw als haar moeder niet meer welkom in de betere kringen, hoe rijk de familie ook is. De kleine Jopie merkt al op haar eerste schooldag dat ook zij erbuiten valt en nergens wordt uitgenodigd, net als een paar andere kinderen met verkeerde ouders (ongetrouwd samenhokkend, dronken vaders of joods). Thuis reageert moeder Aletta haar frustratie af op haar dochter, het levende bewijs van haar schande. Ze kan het kind niet verdragen, maar ook niet loslaten. In deze verstikkende omgeving gaat Jopie haar moeder steeds meer haten. Maar het is vooral de eenzaamheid van het gevoelige kind, indringend beschreven vanuit een kinderperspectief dus volstrekt onsentimenteel, dat Kruis of munt (1949) tijdloos en hartverscheurend maakt. Jo Boer (1907-1993) was een onconventioneel en succesvol romanschrijfster en schilderes met een avontuurlijk leven. Haar biografie wordt geschreven door Elly Kamp. ‘Ik geloof niet dat ik de gedachten en gevoelens van een ongelukkig kind ooit eerder zo beklemmend beschreven heb gezien. (...) Hoe kan het dat dit boek vergeten is?’ Sylvia Witteman ‘(…) ongelofelijk goed. Ik had het veel eerder moeten lezen. (…) een fantastisch boek.’ Kees van Kooten ‘Een meesterwerk. (…) Het beklemt, maar het boeit, het is verschrikkelijk, maar het is machtig.’ F. Bordewijk

In dit boeiende, langverwachte eerste deel van zijn presidentiële memoires vertelt Barack Obama het verhaal van zijn onwaarschijnlijke odyssee van een jongeman die op zoek is naar zijn identiteit tot de leider van de vrije wereld. Hij schrijft in buitengewoon persoonlijke bewoordingen over de jaren waarin hij politiek werd gevormd en over de bepalende momenten in de eerste termijn van zijn historische presidentschap - een roerige periode vol dramatische veranderingen. Obama neemt de lezer aan de hand op een fascinerende reis, die voert van zijn eerste politieke aspiraties en de cruciale overwinning in de voorverkiezingen van Iowa - waarin de kracht van grassroots-activisme aan het licht kwam - tot de revolutionaire avond van 4 november 2008, toen hij werd gekozen tot 44ste president van de Verenigde Staten en daarmee de eerste Afro-Amerikaan werd die het hoogste ambt in het land zou bekleden. In zijn bespiegelingen over het presidentschap toont hij op een bijzondere en scherpzinnige wijze welke mogelijkheden en beperkingen presidentiële macht met zich meebrengt, en daarnaast biedt hij ons een uniek inzicht in de dynamiek van de Amerikaanse partijpolitiek en de internationale diplomatie. Obama neemt de lezer mee tot in het Oval Office en de Situation Room van het Witte Huis, maar ook naar steden als Moskou, Caïro en Peking. We zijn getuige van zijn overwegingen bij het samenstellen van zijn kabinet, hoe hij worstelt met een mondiale financiële crisis, Vladimir Poetin inschat, schijnbaar onoverbrugbare conflicten beteugelt om zijn wet op de gezondheidszorg te verwezenlijken, botst met zijn generaals over de te volgen strategie in Afghanistan, hervormingen op Wall Street doorvoert, doortastend optreedt na de ramp met de Deepwater Horizon en opdracht geeft tot Operatie Neptune's Spear, die leidt tot de dood van Osama bin Laden. Een beloofd land is een bijzonder intiem en persoonlijk boek - het verhaal over een man die historische beslissingen neemt, over het rotsvaste geloof van de opbouwwerker die op de proef wordt gesteld op het wereldpodium. Obama is openhartig over de moeilijkheden die hij ondervond toen hij als zwarte Amerikaan president wilde worden, waarbij hij de verwachtingen verpersoonlijkte van een generatie die werd geïnspireerd door de boodschap van hoop en verandering en de morele problemen trotseerde die besluitvorming op het hoogste niveau met zich meebrengt. Obama is openhartig over de krachten die hem in eigen land en elders tegenwerkten, eerlijk over de invloed die het verblijf in het Witte Huis had op zijn vrouw en kinderen. Daarnaast is hij niet terughoudend in het delen van zijn onzekerheden en teleurstellingen. Toch wijkt hij nooit af van zijn overtuiging dat binnen het geweldige, zich voortdurend ontwikkelende Amerikaanse experiment vooruitgang altijd mogelijk is. Dit fraai geschreven en krachtige boek getuigt van Barack Obama's inzicht dat democratie geen geschenk van boven is, maar iets dat is gestoeld op inlevingsvermogen en wederzijds begrip, iets waaraan we samen voortbouwen, elke dag weer.

Waar Renate Rubinstein (1929-1990) verscheen was er reuring. Vanaf 1961 maakte zij furore met de stukken die zij onder de naam Tamar in Vrij Nederland publiceerde. Of deze nu gingen over haar liefdesleven, het gemis van haar in de oorlog vermoorde vader, de moeilijke relatie met haar moeder, het koningshuis of het feminisme: ze waren altijd origineel, eigengereid en spraakmakend. Ze schreef openhartig over haar Joodse achtergrond, haar pijnlijke scheiding en haar ziekte MS. En zelfs postuum veroorzaakte Rubinstein nog ophef met het boek Mijn beter ik, over haar geheime relatie met Simon Carmiggelt, ‘de meest getrouwde schrijver van Nederland’. Dertig jaar na Renate Rubinsteins overlijden brengt Ronit Palache via deze rijke bloemlezing een ode aan haar autonome geest. Aan de hand van Rubinsteins autobiografische teksten, columns, lezingen en brieven, waarvan een deel niet eerder in boekvorm verscheen, krijgt de lezer een intiem beeld van een ambivalente vrouw die er niet voor terugschrok zichzelf en anderen de waarheid te zeggen. * Ronit Palache is een duivelskunstenares. Nadat ze eerst Ischa Meijer liefdevol aan de lezers heeft opgediend, geeft ze nu Renate Rubinstein een soortgelijke behandeling. Waaraan moet worden toegevoegd: Rubinsteins stijl, intelligentie en humor zijn nauwelijks te overtreffen. – Arnon Grunberg Over Ischa Meijer, Ik heb niets tegen antisemieten, ik lééf ervan: * Caleidoscopische hommage aan een onvergetelijk karakter. * * * * – Jeroen Vullings in NRC Handelsblad * De keuze van Ronit Palache laat je onthutsend diep in de ziel van Ischa Meijer kijken, en in de ziel van oorlog en opvoeding. Als lezer zit er niets anders op dan jezelf ook met nietsontziende eerlijkheid te bekijken. – Maxim Februari, winnaar van de P.C. Hooft-prijs

‘Een man voor de zomer’ volgt Renate Rubinstein in een levenslange speurtocht. Van de vroege stukken die de vrijere liefde van de sixties uitbuiten en tegelijk ontleden, via de klassieker ‘Niets te verliezen en toch bang’, wanneer ze het monster van de echtscheiding in de bek moet kijken, naar haar late, scandaleuze liefde voor Simon Carmiggelt, ‘Mijn beter ik’. In ‘Een man voor de zomer’ is Renate op haar best: persoonlijk, lyrisch, venijnig, eerlijk. ‘Als ik echt even niet meer weet hoe te denken, schrijven of leven, dan lees ik een paar columns van Renate Rubinstein. Angst weg, levensvreugde terug. Hoppa!’ – Niña Weijers ‘Ik herlees haar geregeld en ben dan altijd weer getroffen door haar gestileerde openhartigheid.’ – Marja Pruis ‘Onze tijd mist een schrijver als Renate Rubinstein – zoveel ziel, verstand en gevoel.’ – Tommy Wieringa

‘Opwindende tijden’ van Naoise Dolan gaat over liefde, geld en het gevoelsleven van drie cynische millennials. De Dublinse Ava is onlangs in Hongkong komen wonen en vult haar dagen met Engelse les geven aan rijke kinderen. Julian is een bankier die graag geld uitgeeft aan Ava, met haar naar bed gaat en fluctuerende valuta met haar bespreekt. Maar als ze hem vraagt of hij van haar houdt, komt hij niet verder dan: ‘Ik mag je heel erg graag.’ Dan komt de stijlvolle advocate Edith in het spel die Ava meeneemt naar het theater en trakteert op verse bloemen. Ava wil Edith zijn – en ze wil de hare zijn. Maar dan schrijft Julian aan Ava dat hij na een paar maanden in het buitenland terugkomt naar Hongkong… Moet Ava de draad van haar gemoedelijke leventje met Julian weer oppakken, of een sprong in het diepe wagen met Edith? ‘Kostelijk, scherpzinnig en onbevreesd. Een innemend debuut.’ – Hilary Mantel