Vijf jaar lang werkte David Van Reybrouck aan zijn monumentale Revolusi. Hij interviewde bijna tweehonderd mensen, de laatste nog levende getuigen van de onafhankelijkheidsstrijd, in Indonesische rusthuizen, Japanse miljoenensteden en op verafgelegen eilanden. Ook in Nederland bracht zijn onderzoek tal van nieuwe verhalen aan het licht. De veelheid aan perspectieven en herinneringen weeft Van Reybrouck samen tot het aangrijpende verhaal van de Indonesische onafhankelijkheid. Zo toont hij hoe een nieuwe wereld vorm kreeg: in bloed, in pijn, met hoop. De onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die zijn hoogtepunt bereikte in de jaren veertig van de vorige eeuw, is lang gezien als een conflict tussen kolonisator Nederland en het gekoloniseerde Indië. Maar in werkelijkheid was het wereldgeschiedenis. David Van Reybroucks Revolusi is het eerste boek dat de strijd lostrekt uit het nationale perspectief en het belang ervan toont als mondiale gebeurtenis. Indonesië was het eerste land dat na de Tweede Wereldoorlog zijn onafhankelijkheid uitriep. Na de Japanse bezetting verzetten jonge rebellen zich gewapenderhand tegen elke nieuwe vorm van overheersing. Britse, Australische en vooral Nederlandse troepen moesten rust en orde brengen, maar hun aanwezigheid leidde juist tot het ontvlammen van de eerste moderne dekolonisatieoorlog. Die strijd inspireerde onafhankelijkheidsbewegingen in Azië, Afrika en de Arabische wereld, zeker toen het vrije Indonesië in 1955 de legendarische Bandung-conferentie organiseerde, het eerste wereldcongres zonder het Westen. De wereld had zich met de Revolusi bemoeid en de wereld was erdoor veranderd.

De IJssel. Een vertrouwde maar onvoorspelbare rivier. Woest en dan weer kalm, rechtlijnig en dan weer kronkelend. Waar veranderingen optreden worden verhalen verteld. Bij de IJssel gaat het om een oerverhaal vanaf de vroege Middeleeuwen, van groei en expansie maar ook van neergang en krimp, en van pogingen de waterstroom telkens weer naar onze hand te zetten. Atlas van de IJssel vertelt aan de hand van historisch kaartmateriaal en hedendaagse dronefoto’s de ontstaansgeschiedenis van een grote diversiteit aan gebieden die samen de IJsselvallei vormen. Of het nu gaat om de IJssel van vroeger of van nu – de atlas bevat vele unieke beelden die voor het eerst in onderlinge samenhang worden getoond. Water beschikt over een magische aantrekkingskracht, zeker in het geval van de IJssel. Maar water wordt tegenwoordig ook steeds vaker geassocieerd met dreiging en risico’s. Zo krijgen we te maken met extremere weersomstandigheden die zorgen voor meer neerslag of juist langdurige droogte. De atlas levert daarom een belangrijke bijdrage aan de bewustwording van waterbeheer en klimatologische weerbaarheid. Atlas van de IJssel. Verleden, heden en toekomst stromen in elkaar over.

Pater familias van Russell Shorto is het verhaal van zijn familie en de gangsters. In Johnstown, Pennsylvania, bouwden ‘Little Joe’ Regino en Russ Shorto een gokimperium op, met de inkomsten van de arme lokale fabrieksarbeiders als inleg. Bij dit illustere duo konden de gokkers weddenschappen afsluiten op een paard, flipperspel of ‘tip seal’. Voor hen was er geen betere kans om hun American dream te zien uitkomen. Decennia later wordt Russell Shorto aangespoord om het verhaal van zijn familie op te schrijven. Het enige wat hij weet is dat zijn grootvader een gangster was, en dat binnen zijn familie de stilzwijgende afspraak gold dat er niet over hem gesproken werd. In Pater familias gaat Russell Shorto op zoek naar de man naar wie hij vernoemd is. Hij duikt in de wereld van de maffia in het kleine stadje Johnstown. Het levert een meeslepend verhaal op, dat persoonlijk wordt op het moment dat Russells zieke vader besluit zijn partner te worden bij het reconstrueren van het getroebleerde verleden van hun beider stamvader. Pater familias is een ontroerende, grappige en onweerstaanbare biografie en een interessante geschiedenis van de jaren vijftig en zestig ineen, geschreven door een meesterverteller. ***** 'Langzaam groeit het misdaad verhaal uit tot een delicate psychologische memoir. Een parel in Shorto's oeuvre.' – de Volkskrant 'Heel leuk opgeschreven. Binnen 24 uur uitgelezen. Het is echt een historische pageturner.' - Historicus Bart Funnekotter, OVT-podcast 'Russell Shorto’s Pater familias geeft een overtuigend beeld van een tijd waarin Italiaanse Amerikanen niet in bepaalde buurten mochten wonen of al te succesvol mochten worden. Dit aandenken aan het leven van zijn grootvader – de tijd van speelautomaten en flipperkasten, van plekken als de Melodee Lounge en City Cigar – vermengt grootse geschiedenis met mooie, blijvende herinneringen: “Lange gesprekken over spaghettisaus, en tantes die je op je mond zoenden: in die zin waren we Italiaans”.' – Francis Ford Coppola

In dit boeiende, langverwachte eerste deel van zijn presidentiële memoires vertelt Barack Obama het verhaal van zijn onwaarschijnlijke odyssee van een jongeman die op zoek is naar zijn identiteit tot de leider van de vrije wereld. Hij schrijft in buitengewoon persoonlijke bewoordingen over de jaren waarin hij politiek werd gevormd en over de bepalende momenten in de eerste termijn van zijn historische presidentschap - een roerige periode vol dramatische veranderingen. Obama neemt de lezer aan de hand op een fascinerende reis, die voert van zijn eerste politieke aspiraties en de cruciale overwinning in de voorverkiezingen van Iowa - waarin de kracht van grassroots-activisme aan het licht kwam - tot de revolutionaire avond van 4 november 2008, toen hij werd gekozen tot 44ste president van de Verenigde Staten en daarmee de eerste Afro-Amerikaan werd die het hoogste ambt in het land zou bekleden. In zijn bespiegelingen over het presidentschap toont hij op een bijzondere en scherpzinnige wijze welke mogelijkheden en beperkingen presidentiële macht met zich meebrengt, en daarnaast biedt hij ons een uniek inzicht in de dynamiek van de Amerikaanse partijpolitiek en de internationale diplomatie. Obama neemt de lezer mee tot in het Oval Office en de Situation Room van het Witte Huis, maar ook naar steden als Moskou, Caïro en Peking. We zijn getuige van zijn overwegingen bij het samenstellen van zijn kabinet, hoe hij worstelt met een mondiale financiële crisis, Vladimir Poetin inschat, schijnbaar onoverbrugbare conflicten beteugelt om zijn wet op de gezondheidszorg te verwezenlijken, botst met zijn generaals over de te volgen strategie in Afghanistan, hervormingen op Wall Street doorvoert, doortastend optreedt na de ramp met de Deepwater Horizon en opdracht geeft tot Operatie Neptune's Spear, die leidt tot de dood van Osama bin Laden. Een beloofd land is een bijzonder intiem en persoonlijk boek - het verhaal over een man die historische beslissingen neemt, over het rotsvaste geloof van de opbouwwerker die op de proef wordt gesteld op het wereldpodium. Obama is openhartig over de moeilijkheden die hij ondervond toen hij als zwarte Amerikaan president wilde worden, waarbij hij de verwachtingen verpersoonlijkte van een generatie die werd geïnspireerd door de boodschap van hoop en verandering en de morele problemen trotseerde die besluitvorming op het hoogste niveau met zich meebrengt. Obama is openhartig over de krachten die hem in eigen land en elders tegenwerkten, eerlijk over de invloed die het verblijf in het Witte Huis had op zijn vrouw en kinderen. Daarnaast is hij niet terughoudend in het delen van zijn onzekerheden en teleurstellingen. Toch wijkt hij nooit af van zijn overtuiging dat binnen het geweldige, zich voortdurend ontwikkelende Amerikaanse experiment vooruitgang altijd mogelijk is. Dit fraai geschreven en krachtige boek getuigt van Barack Obama's inzicht dat democratie geen geschenk van boven is, maar iets dat is gestoeld op inlevingsvermogen en wederzijds begrip, iets waaraan we samen voortbouwen, elke dag weer.

Bij Sotheby’s biedt Pauline Terreehorst in 2004 op een vintage Gucci-koffer. Er blijken jurken, bontkragen en kanten voiles in te zitten. Maar ook albums met ansichtkaarten, van een moeder en een dochter die tussen 1900 en 1940 in een kasteel onder Salzburg woonden. Die moeder was een bijzondere vrouw. Margarethe Szapáry, geboren Henckel von Donnersmarck, leefde tijdens de gruwelijkste jaren van de twintigste eeuw. Ze gebruikte haar Silezische familiefortuin om in de Lungau, het Oostenrijkse landsdeel waar ze woonde, het leven te verbeteren van de arme mensen om haar heen, voor wie ze een school bouwt, de aanleg van telefoonleidingen betaalt en de teruggekeerde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog aan een boerderij helpt. En ze bouwt er een mooi kasteel dat ze inricht alsof het een museum is. Door de Eerste Wereldoorlog raakt ook zij het grootste deel van haar fortuin kwijt. Erger is dat ze een jaloerse buurjongen heeft. Zijn naam is Hermann Göring. Het geheim van de Gucci-koffer opent een poort naar een wereld die verdwenen is, naar steden die nu in andere landen liggen en hun naam verloren. Naar adellijke families die in Midden-Europa op grote landgoederen woonden, waar de vondst van kolen en ijzer tot fortuinen leidde. En naar mensen die van monarchist moesten veranderen in Duitser óf Europeaan. Pauline Terreehorst (1952) was onder meer directeur van het Amsterdam Fashion Institute, het Centraal Museum Utrecht en filmtheater Natlab in Eindhoven. Ze werd bekend door haar modeartikelen en columns over film en fotografie in de Volkskrant. Voor de overheid en het bedrijfsleven werkte ze mee aan toekomstscenario’s voor wonen en werken.

Een prachtig uitgevoerd boek over de meest veelzijdige buurt van Amsterdam. Dit werk brengt het controversiële, historische en alledaagse van de Amsterdamse Wallen in beeld aan de hand van foto's, persoonlijke verhalen en geschiedkundig onderzoek. De 'Wallen' staan voor alles wat God verboden heeft en wat in Amsterdam toch gebeurt: seks, drugs en rock-'n-roll, aangelengd met een vleugje Leger des Heilshoempapa. Maar die reputatie berust op een momentopname. In het grootste deel van hun zevenhonderdjarig bestaan waren de Wallen het toneel van alledaagse, vrome en voorname besognes. Tussen kloosters en kerken hadden burgemeesters en kooplui er hun woon- en handelshuizen. Later waren er ambachtelijke bedrijfjes gevestigd en woonden er gewone Amsterdammers. De mix van alledaagse, chique en louche activiteiten heeft de buurt een bijzonder aanzien gegeven. Aan de Amsterdamse Wallen beschrijft een van de grootste en best bewaarde historische binnensteden ter wereld, die in één adem met de aangrenzende grachtengordel mag worden genoemd en geroemd. Paul Arnoldussen is journalist en schrijft onder andere voor Het Parool. Peter Paul de Baar is hoofdredacteur van Ons Amsterdam. Bert Nap is auteur en redacteur. Piet de Rooij is emeritus hoogleraar Nederlandse geschiedenis aan de UvA. Marian van de Veen-van Rijk is fotograaf. Herman Vuijsje is socioloog en journalist.

Wie van mijn joodse familieleden heeft zich in de oorlog actief verzet? Martijn Katan vroeg zich dat af en ging op onderzoek. Tot zijn verbazing vond hij er maar liefst tien. Zijn vader Richard Katan die ausweisen vervalste, Hans Katan die het gebruik van pistolen en bommen niet schuwde, Mol Valk die een geheime boekhouding bijhield en boze Wehrmachtofficieren tot de orde riep, en nog zeven anderen. Ze voorzagen onderduikers van papieren en geld, brachten geallieerde soldaten in veiligheid en liquideerden gevaarlijke verraders. Katan reconstrueert hun levens aan de hand van archieven, brieven, krantenberichten, foto’s en getuigenissen van overlevenden. Een inleidend hoofdstuk beschrijft het joodse verzet in Nederland in bredere zin. Het grote aantal verzetsmensen onder Katans verwanten blijkt geen uitzondering te zijn. De cijfers laten zien dat het percentage verzetsstrijders onder joden hoog was en vermoedelijk hoger dan onder Nederlanders in het algemeen. Veel meer joden dan tot nu toe werd gedacht lieten zich niet als makke schapen wegvoeren, maar vochten terug. Martijn Katan is een zoon van joodse ouders die de oorlog overleefden dankzij hun moed, koelbloedigheid en een flinke dosis geluk. Katan is biochemicus, emeritus hoogleraar voedingsleer en columnist voor NRC Handelsblad. Hij schreef twee bestsellers over voeding: Wat is nu gezond? en Voedingsmythes.

‘H.W.R. was hier’ is het verhaal van een Canadese soldaat, opgetekend door Ernst Arbouw. In een stukje bos in Eelde, net buiten de stad Groningen, vindt Arbouw een boom met de initialen van een Canadese soldaat erin gekerfd: H.W.R. TORONTO. CANADA. Arbouw raakt gefascineerd en geobsedeerd. Wie was H.W.R.? Met niet meer dan die drie letters gaat hij op zoek en vindt in een geallieerd archief een naam: Harold Wilbert Roszell, 21 jaar oud, gesneuveld bij de bevrijding van Groningen op 16 april 1945. In ‘H.W.R. was hier’ reist de lezer mee met de adembenemende zoektocht die begint bij de schrijver in de straat en uiteindelijk leidt naar een voordeur in Toronto. Onderweg vertelt Arbouw het verhaal van gewone Canadese soldaten en hun rol bij de bevrijding van Nederland. Waarom meldden ze zich aan en hoe zagen ze Europa en de Nederlanders? Zo komt de oorlog bijna tastbaar dichtbij in deze prachtig geschreven, noodlottige geschiedenis.

De Allerheiligenvloed van 1170, 850 jaar geleden, leidde tot een open verbinding tussen het Almere en de Noordzee. Het zoute water dat naar binnen stroomde werd bepalend voor de omgeving – hele dorpen en kastelen werden opgeslokt – maar ook voor de geschiedenis van het gebied, en daarmee die van Nederland. Arie Kok vertelt de geschiedenis van de Zuiderzee in 25 verhalen, waarin vaak mensen centraal staan. Van de watergeus die de Slag op de Zuiderzee (1573) overleeft tot de vroedvrouw van Schokland, van de haringvisserij tot de walvisvaart. Het boek eindigt met het sluiten van de Afsluitdijk in 1932.

Walter Isaacson vertelt het verhaal van DNA-expert en Nobelprijswinnaar Jennifer Doudna NEW SCIENTIST BOEK VAN DE MAAND 'Isaacson laat ons de vlijmscherpe randjes van de academische wereld zien, zodat deze wetenschappelijke biografie regelmatig leest als een detectiveroman.' New Scientist In oktober 2020 ontving biochemicus Jennifer Doudna samen met haar collega Emmanuelle Charpentier de Nobelprijs voor de Scheikunde voor hun doorslaggevende bijdrage aan de ontwikkeling van CRISPR-Cas. Met deze techniek kunnen wetenschappers het menselijk genoom bewerken door te knippen en plakken in DNA-sequenties. Net als de ontdekking van de structuur van DNA in de jaren vijftig door Watson en Crick bracht deze doorbaak een medische revolutie op gang: CRISPR wordt onder andere ingezet bij de bestrijding van Covid-19. In De codekraker vertelt Walter Isaacson het bijzondere verhaal van Doudna en haar grensverleggende onderzoek. Hij volgt haar wetenschappelijke reis naar de Nobelprijs en laat ons kennismaken met de techniek achter CRISPR en de belangrijke personen in Doudna’s leven en carrière. Ook staat hij stil bij de morele vragen die deze techniek oproept. Waar ligt de grens voor genetische manipulatie? Moeten we willen dat welgestelde ouders hun kinderen perfectioneren? Het resultaat is een belangrijk boek over een van de grootste wetenschappers van onze tijd en de toekomst van de mens. 'De codekraker geeft met deze uitvoerigheid een prachtige inkijk in hoe de wetenschapswereld functioneert. [...] Een vlot leesbaar en mooi journalistiek werk.' FD 'Een dringende, nuchtere, toegankelijke en al met al briljante prestatie.' Jon Meacham, winnaar van de Pulitzerprijs voor Biografie 'Het genot van een Isaacson-biografie is dat de auteur niet in cynische zaken blijft hangen; hij vertelt verhalen van mensen die per definitie onnavolgbaar zijn.' The New York Times

Een waardevol en uniek document uit de Tweede Wereldoorlog, te vergelijken met Eindstation AuschwitzIn november 1943 wordt Renata Laqueur, dochter van een Pruisische hoogleraar en van Joodse afkomst, met haar man Paul Goldschmidt gearresteerd. Ze komt terecht in doorgangskamp Westerbork en vier maanden later worden ze samen overgebracht naar kamp Bergen-Belsen in Duitsland. Laqueur maakte altijd al aantekeningen wanneer ze op reis was. En hoe cru ook, zij ziet haar gedwongen vertrek naar Bergen-Belsen op dat moment als een soort reis. Vanaf het moment van haar aankomst in het kamp, schrijft ze op wat zij en haar man meemaken. Het is voor haar een manier om de verschrikkingen van het kampleven te doorstaan. Dat houdt ze vol tot december 1944, wanneer ze er te zwak voor wordt.Een paar maanden later, op 10 april 1945, nauwelijks vijf dagen voordat de Engelsen en Canadezen het kamp zullen bevrijden, worden 2500 doodzieke en verhongerde gevangenen, onder wie Renata en haar man, in een trein gestopt. Onder bewaking van de ss rijden ze kriskras door het vernietigde Duitsland. Het doel van de reis is onbekend. Op 23 april wordt de trein door de Russen in Tröbitz bevrijd. Daar beschrijft Renata Laqueur deze reis in korte aantekeningen. Eenmaal in Nederland werkt zij de aantekeningen van de reis en het dagboek dat ze heeft bijgehouden verder uit en beantwoordt in 1946 de oproep van Loe de Jong, om oorlogsdagboeken in te leveren.Dagboek uit Bergen-Belsen is een waardevol en uniek document dat het leed van miljoenen weerspiegelt. Renata’s schrijven wordt gekenmerkt door een nuchter, meedogenloos maar tegelijk gevoelig waarnemen van eigen en andere reacties. Als lezer kun je niet anders dan haar bewonderen om haar vermogen, zich werkelijk boven de ellende uit te schrijven.

Paul Ehrenfest groeide op in een joods middenstandsgezin in Wenen. Tatiana Afanassjewa kwam uit een welgestelde familie in Petersburg. Hun liefde voor de natuurwetenschappen bracht hen aan het begin van de twintigste eeuw bij elkaar en voerde hen naar Leiden. Daar bouwde de wervelende Ehrenfest een enorm internationaal netwerk van natuurkundigen op. Afanassjewa werkte – noodgedwongen – vooral thuis tussen de kinderen aan de warmteleer en dacht na over meetkundeonderwijs en hoe je kinderen kunt ‘leren denken’. En terwijl Europa steeds duisterder werd, bloeide het lichte ‘Russische’ huis dat Afanassjewa had ontworpen op tot een oase voor denkers uit de hele wereld. Op de lange gastenlijst op de muur van de logeerkamer staan de namen van zestien Nobelprijswinnaars, onder wie Niels Bohr en natuurlijk Albert Einstein, Ehrenfests beste vriend. De afgelopen jaren dook Margriet van der Heijden in archieven voor haar verhaal over Ehrenfest en Afanassjewa en over hun microkosmos, die uit elkaar viel toen Hitler in 1933 aan de macht kwam. In Engeland hoorde Einstein, op de vlucht, hoe Ehrenfest zich van het leven had beroofd. Afanassjewa moest verder zonder haar professor die ‘dansend voor het schoolbord’ de natuurkunde betoverend had gemaakt. Margriet van der Heijden is deeltjesfysicus, opgeleid bij CERN bij Genève en wetenschapsjournalist. Ze schrijft over wis- en natuurkunde voor vooral NRC Handelsblad, schreef non-fictiekinderboeken zoals De wiskundetrompet en geeft les aan Amsterdam University College. ‘Ik neem mijn hoed af voor deze voortreffelijke biografie en dit grootse debuut. Margriet van der Heijden schrijft met een fijngevoeligheid die juist bij deze twee mensen nodig is. Door de fraaie, scenische passages, waarbij de hoofdpersonen veel zelf aan het woord zijn, komen deze veel dichterbij dan bij een meer analytische, afstandelijke beschrijving mogelijk is.’ Frans van Lunteren

"Adje Cohen: een leven in verzet" vertelt het levensverhaal van een van de markantste figuren van Joods Nederland in de twintigste eeuw. In 1933 verhuist Cohen, zoon van een poelier, op 23-jarige leeftijd van Hamburg naar Rotterdam. Zeggen dat Cohen lef had is een grof understatement. Na de Duitse inval was hij actief in het gewapend verzet tot de risico’s zo groot werden dat hij wel moest onderduiken. Omdat Cohen zijn jeugd in Hamburg had doorgebracht was Duits zijn moedertaal. Zodoende kon hij zich als Duitser voordoen. In die hoedanigheid presteerde hij het tot diep in 1943 restaurants te frequenteren, een Duitse krant onder de arm om het plaatje compleet te maken. In Rotterdam distribueerde hij eten aan ondergedoken lotgenoten en hield gebedsdiensten in een schuilsjoel. Zodra de bevrijding in zicht kwam zette Cohen zich in voor de wederopbouw van het orthodox Joodse leven in Nederland. Hij stond aan de wieg van het Cheider in Amsterdam, de school op strikt orthodox Joodse grondslag. Cohen zorgde ook op creatieve wijze voor een groot deel van de benodigde financiering, waarbij hij banden aanging met onderwereldfiguren die de Joodse gemeenschap een warm hart toedroegen. Zo wist hij op wereldse plekken als Casa Rosso en Yab Yum ongekend grote bedragen binnen te halen. Dit wonderlijke verhaal heeft Jaap Sanders, die jarenlang als Cohens rechterhand functioneerde, te boek gesteld. Hij doet minutieus verslag van de modus operandi van Cohen die voor de goede zaak door roeien en ruiten ging. Daarbij oogstte Cohen veel bewondering maar hij kreeg ook veel kritiek te verduren door zijn onorthodoxe aanpak. Sanders ondersteunde Cohen in de laatste jaren van zijn leven bij diens streven Joden van buiten de landsgrenzen de helpende hand te bieden. Joodse kinderen werden uit de radioactief besmette omgeving van Tsjernobyl geëvacueerd en ook stond Cohen Joden bij die het antisemitische regime van de Iraanse ayatollahs ontvluchtten. Deze biografie leest als een avonturenroman, alleen alles is waar gebeurd. Het is het verhaal van een unieke held: Cohen, Adje Cohen.

De verdwenen piano’s van Siberië van Sophy Roberts is een prachtig cultuurhistorisch reisboek voor de lezers van De zijderoutes van Peter Frankopan. Siberië is synoniem aan ballingschap en strafkampen, maar kent ook een andere kant. Als reisjournalist Sophy Roberts van een Mongoolse concertpianist hoort over een unieke, verloren gewaande piano in Siberië, betekent dat het begin van een drie jaar durende zoektocht in een van de ondoordringbaarste streken op aarde. Verspreid over dit onherbergzame gebied vindt ze vele oude piano’s – van indrukwekkende vleugels gemaakt tijdens de hoogtijdagen van de negentiende eeuw tot strenge, staande piano’s uit het sovjettijdperk. Aan de hand van deze piano’s vertelt Roberts hoe, door hun intrede in de Russische cultuur onder invloed van Catherina de Grote, pianomuziek als bloed door de aderen van het land ging stromen. Met De verdwenen piano’s van Siberië schreef Roberts een cultuurhistorie van een volk dat de zwaarste ontberingen moest doorstaan en waarvoor muziek van levensbelang werd. ‘Een bijzondere kennismaking met een fascinerend deel van de wereld waar we opvallend weinig van weten. Een prachtig boek.’ – The Sunday Times ‘Een elegante reis door literatuur, geschiedenis en muziek maar ook langs revolutie, moord en verbanning. Geweldig!’ – Paul Theroux ‘Weergaloos! Een prachtig voorbeeld van moderne, cultuurhistorische reisliteratuur.’ – The Independent ‘Een buitengewone, uitgebalanceerde zoektocht naar muziek, ballingschap en landschap.’ – Edmund de Waal 'Zowel een adembenemende cultuurgeschiedenis als een lyrisch verslag van een reis in onherbergzaam gebied.' – De Tijd

Somber. Boos. Verbitterd. Een geschiedschrijver met oude normen en waarden, al staat hij voor een haast verloren zaak. Een auteur met een unieke stijl, vol effecten en bijtend bondig. Terwijl hij schrijft over dieptepunten. In zijn Annalen (‘Jaarboeken’) maken keizers als Tiberius, Claudius en Nero een karikatuur van de Romeinse macht. Misstanden, verval van principes en zeden. Eindeloze complotten. Processen en moordpartijen. Indringende teksten, die ook na twee millennia indruk maken. Vincent Hunink vertaalde in 2010 Tacitus’ Historiën. Nu heeft hij ook Tacitus’ hoofdwerk omgezet, de eerste volledige vertaling van de Annalen in dertig jaar. Een boek in pakkend, snoeihard Nederlands. Geen woord te veel. Donkere taal licht op elke bladzij op in geheimzinnige fonkeling.

Meesterverteller Bart Van Loo neemt de lezer op sleeptouw langs duizend jaar Europese geschiedenis. Zijn zoektocht voert hem naar het ontstaan van de Nederlanden in de vijftiende eeuw. En wat blijkt? De Lage Landen zijn een Bourgondische uitvinding. De Bourgondiërs vertelt de geschiedenis van de vroege Nederlandse eenwording. Het is een wonderlijk relaas van ontbolsterende steden, ontwakend individualisme en uitstervende ridderidealen. Van schizofrene koningen, doortastende hertogen en geniale kunstenaars. Terwijl de Bourgondische hertogen met veldslagen, huwelijken en hervormingen de versnipperde Lage Landen tot één geheel smeedden, ontstonden onder hun impuls de onvergetelijke werken van Klaas Sluter, Jan van Eyck en Rogier van der Weyden. Bart Van Loo’s even spannende als leerrijke verkenning van de middeleeuwen groeit gaandeweg uit tot een indrukwekkende cultuurgeschiedenis. Meeslepend en erudiet vertelt hij waar wij vandaan komen. Een wervelend verhaal van brandstapels en banketten, pest en steekspelen, Jeanne d'Arc, Jan van Eyck, Filips de Goede en het Gulden Vlies.

Vierhonderd jaar geleden, op 22 maart 1621, wist Hugo de Groot verstopt in een boekenkist te ontsnappen uit Slot Loevenstein. Het is een bekend gegeven, maar het blijvende belang van De Groot als rechtsgeleerde, schrijver, historicus en theoloog, is veel minder bekend. In de serie ‘Tastbaar verleden’ stelt Arnout van Cruyningen de boekenkist van Hugo de Groot centraal, maar het boek is tegelijkertijd een boeiende kennismaking met de man die onder zijn internationale naam Grotius bekend stond als een van Europa’s grootste wetenschappers van de zeventiende eeuw.

Wally de Lang vertelt het verhaal van de Februaristaking in De razzia’s van 22 en 23 februari 1941 in Amsterdam. Op 25 februari 2021 is het tachtig jaar geleden dat de Februaristaking plaatsvond. Nederland was op dat moment bijna een jaar door de Duitsers bezet. De staking was een verzetsactie tegen de bezetter, een openlijk en massaal protest tegen de Jodenvervolging in Nederland en in heel Europa. De razzia’s van 22 en 23 februari 1941 in Amsterdam, waarbij 389 Joodse mannen werden opgepakt en naar Mauthausen gedeporteerd, vormden de directe aanleiding voor de Februaristaking. Wally de Lang reconstrueert de geschiedenis van die razzia en traceert de achtergrond van al deze mannen. Over de meesten was niets bekend toen De Lang aan dit onderzoek begon, er bestond zelfs niet eens een volledige namenlijst. Door grondig speurwerk heeft zij van alle mannen althans iets van hun geschiedenis kunnen achterhalen. Het boek vertelt het verhaal van hun deportatie, van wat er daarna gebeurde en hoe zij aan hun einde zijn gekomen. Ze achterhaalde soms een gezicht, van bijna allemaal is er de laatste handtekening, we weten nu waar en uit wie ze zijn voortgekomen, waar ze hebben gewoond, welke schoolopleiding ze hadden. Zo krijgt elk van hen een naam.

In het najaar van 1945 kwam de grootvader van Michal Citroen terug uit Auschwitz. Veel later vertelde hij haar hoe afschuwelijk de eerste jaren na de oorlog voor hem en zijn landgenoten geweest waren: ‘De Nederlanders hebben zich schunnig gedragen.’ Eenmaal thuis op vaderlandse bodem was er voor de meeste joden geen aandacht, geen begrip en geen opvang. Behalve door het schamele restant van de joodse gemeenschap zelf werden zij door niemand verwacht. Waren de joden eigenlijk nog wel welkom in Nederland? Twintig jaar geleden publiceerde Michal Citroen dit opmerkelijke boek, waarin zij op basis van talloze gesprekken met direct betrokkenen antwoord geeft op deze vragen en een onthutsend beeld schetst van de behandeling die Nederlandse joden na hun terugkeer uit de kampen of onderduik ten deel viel.

Dochters van het daglicht van Judy Batalion vertelt het vergeten verhaal van de joodse gettomeisjes die in opstand kwamen tegen de nazi’s. Voor de lezers van Mijn naam is Selma en 't Hooge Nest. In de krochten van de British Library stuitte kunsthistoricus Judy Batalion vijftien jaar geleden op een obscuur Jiddisch boekje uit 1946, Freuen in di Ghettos. Deze ‘gettomeisjes’ brachten hun vijanden al flirtend het hoofd op hol, kochten ze om, maar vermoordden ze als het moest in koelen bloede. Ze saboteerden de Duitse spoorwegen, bouwden bunkers en smokkelden wapens, maar droegen ook zorg voor de kinderen en de zieken. In Dochters van het daglicht brengt Batalion al deze indrukwekkende verhalen samen in een magistraal en meeslepend historisch epos. Middelpunt vormt de hechte verzetsgroep rond de achttienjarige Poolse Renia Kukielka, die haar leven zonder aarzeling in de waagschaal stelt om Hitler te verslaan. Met centrale thema’s als vrouwenverzet, vriendschap en feminisme in oorlogstijd is Dochters van het daglicht van Judy Batalion een boek dat geen lezer onberoerd zal laten. ‘Deze geschiedenis van joodse verzetsvrouwen blijft nog lang nagalmen in je hoofd. Met haar krachtige verhaal geeft Batalion een genuanceerd beeld van geschiedenissen die te snel worden vergeten.’ – Kirkus Reviews (starred) ‘Dochters van het daglicht brengt een levendig eerbetoon aan vrouwelijke moed in de breedste zin van het woord.’ – Publishers Weekly

België 15 januari 2015. In Verviers vallen leden van de Speciale Eenheden binnen in een rijtjeshuis waar drie IS-terroristen broeden op een aanslag. Het vuurgevecht komt een week na de dodelijke aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en is het begin van een terreurgolf in België en Frankrijk. In de frontlinie staat hoofdinspecteur Lionel D. van het Speciaal Interventie Eskadron (SIE). Voor het eerst getuigt een lid van het eliteteam van de federale politie over zijn leven en werk. De loodzware opleiding, de inzet op leven en dood, de dagelijkse strijd tegen gangsters en geweldenaars. Hoe zijn gezin hem overeind houdt en hij tijdens de slopende oorlog tegen de terreur opnieuw vader wordt. En hoe de jacht op Abdeslam hem en zijn collega's voorgoed verandert. 'In Verviers begon een oorlog tegen een nieuwe vijand. Die was niet onder de indruk van onze flitsgranaten en machinegeweren.'

George Blake (Rotterdam, 1922) was een van de belangrijkste dubbelspionnen tijdens de Koude Oorlog. Hij zat in het Nederlandse verzet, vluchtte in 1942 naar Engeland waar hij voor de MI6 ging werken. Later bekeerde Blake zich tot het communisme en werd KGB-spion. Na zijn ontmaskering in 1961 werd hij tot 42 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Vijf jaar later wist hij op spectaculaire wijze uit de Engelse gevangenis te ontsnappen en ontkwam via de DDR naar Moskou, waar hij sindsdien woont en een Russische held werd. Simon Kuper interviewde hem uitgebreid in Moskou. Blake mag dan liters bloed aan zijn handen hebben, hij bleek een charmante en bedachtzame man.

Na 1850 begon de campagne om het Nederlandse landschap te verbeteren. De onafzienbare heidevelden, zandverstuivingen en moerassen in Noord-Brabant, Gelderland, Overijssel, Drenthe en Friesland werden kleiner en in landbouwgrond veranderd. Na 1900 werden natte akkers en weilanden drooggemaakt, duizenden kilometer meanderende rivieren en beken werden rechtgetrokken. Rond 1940 werd geschreven dat het Nederlandse landschap mooier was geworden, ‘echt volgens ons eigen ideaal, alles netjes in laatjes en vakjes’. Het landschap was productiever gemaakt. De mensen die er woonden en werkten hadden zich aangepast. De nieuwe rationele omgeving kon immers niet met bijgeloof en ouderwetse tradities worden bewerkt. Productiviteit vereiste gehoorzaamheid aan de moderne leefregels die vanuit de grote steden over het platteland werden verbreid: in efficiëntie geloven, weten dat tijd geld is. Dit rijk geïllustreerde boek vertelt hoe we het landschap leerden exploiteren. Het dichtbevolkte piepkleine Nederland, na Amerika uiteindelijk toch de grootste exporteur van landbouwproducten ter wereld. Auke van der Woud (1947) studeerde kunstgeschiedenis en archeologie en was ruim twintig jaar in Amsterdam en Groningen hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis. Hij voelt zich als schrijver cultuurhistoricus. Hij publiceerde onder meer Het lege land. De ruimtelijke orde van Nederland 1798-1848 (1987), Waarheid en karakter. Het debat over de bouwkunst 1840-1900 (1997), Een nieuwe wereld (Libris Geschiedenis Prijs 2007), Koninkrijk vol sloppen (2010) en De nieuwe mens (2015). Van der Woud ontving in 2007 voor Een nieuwe wereld de Libris Geschiedenis Prijs (toen nog Het Beste Geschiedenisboek geheten). Koninkrijk vol sloppen en De nieuwe mens werden beide genomineerd voor de Libris Geschiedenis Prijs. In 2010 kreeg Van der Woud de Grote Rotterdam-Maaskantprijs voor zijn ‘excellente oeuvre dat het denken over de negentiende eeuw verdiept, (...) met een literaire stijl die men zelden in de wetenschap tegenkomt’. 'Meesterlijk laat Van der Woud het verleden resoneren.'- Trouw Over Een nieuwe wereld: ‘Auke van der Woud schreef op een fenomenale wijze de geschiedenis van het veranderende Nederland, met de gedrevenheid van iemand die weten wil wat er werkelijk gebeurd is.’ - de Volkskrant ‘Van der Woud neemt de tijd voor zijn uiteenzettingen en overzichten, heeft oog voor detail en kleur, en blijft door zijn veelvuldig gebruik van contemporaine bronnen heel dicht bij de opvattingen en inzichten in de beschreven periode.’ - NRC Handelsblad ‘Van der Woud is een van onze beste historici. Een nieuwe wereld is een aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in de invloed van techniek, bouwen en ruimtelijke ordening.’ - Louise O. Fresco ‘Van der Woud laat haarfijn zien hoe deze samenleving is ontstaan, en welke krachten daarin werkzaam zijn. Zijn boek is verplichte kost voor iedereen die zich wil mengen in het huidige debat over de “moderniteit”.’ - Historisch Nieuwsblad Over Koninkrijk vol sloppen: ‘Van der Woud vertelt weer voorbeeldig, met schijnbaar gemak heen en weer springend tussen wetenschappelijke, culturele en politieke geschiedenis, en tussen getuigenissen en harde cijfers.’ – Vrij Nederland Over De nieuwe mens: ‘Van der Wouds heldere stijl en vele originele voorbeelden maken De nieuwe mens tot een schitterend boek.’ – de Volkskrant ***** ‘De echt grote verandering rond 1900: de zegetocht van het materialisme. Van der Wouds pleidooi overtuigt.’ – Trouw ‘Indrukwekkend.’ – NRC Handelsblad (5 ballen) ‘Auke van der Woud, vanwege zijn onverwachte combinaties een van Nederlands spannendste historici.’ – De Groene Amsterdammer

Biografie van een strijdbare idealist en daadkrachtig bestuurder Willem Drees is hét gezicht van het tijdvak van de naoorlogse wederopbouw. Als minister-president gaf hij tien jaar lang, van 1948 tot 1958, leiding aan het economisch herstel en de sociale vernieuwing die ons land welvarend maakten. Het waren ook moeilijke jaren, waarin Nederland op pijnlijke wijze afscheid nam van Indonesië en de grootste crisis in de monarchie doormaakte. Behoedzaam loodste Drees het schip van staat langs deze klippen. Alom geroemd om zijn bekwaamheid als premier en gewaardeerd vanwege zijn eenvoud en integriteit groeide Drees uit tot een van de groten uit de geschiedenis. Nog altijd vormt hij de maatstaf van staatsmanschap in de Nederlandse politiek. Maar er bestaat ook een sterk vertekend beeld van een even gemoedelijke als saaie ‘Vader Drees’ met zijn voorliefde voor mariakaakjes. In deze toegankelijke biografie maakt Jelle Gaemers korte metten met dergelijke mythen en misverstanden. Het resultaat is een scherp portret van Drees als een strijdbare socialist en daadkrachtig bestuurder. De levensbeschrijving is gebaseerd op de grote vijfdelige biografie die Gaemers samen met Hans Daalder schreef, aangevuld met nieuwe gegevens uit onbekende bronnen, zoals de ultrageheime ‘zuurkastnotulen’ over de Greet Hofmans-affaire. Jelle Gaemers (1964) is historicus en biograaf. Hij werkt als archivaris bij het Nationaal Archief.

De Spaanse Successieoorlog (1701-1714) is van grote betekenis geweest voor de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden maar heeft geen belangrijke plaats in het collectieve geheugen van de Nederlanders ingenomen. Dat heeft wellicht met de naam te maken, die suggereert immers een dynastiek conflict in Zuid-Europa. Dat die oorlog zich voor een belangrijk deel in de directe omgeving van Nederland afspeelde, is echter niet algemeen bekend. Dit boek gaat niet alleen over de oorlog, maar biedt ook een brede context die nodig is om te begrijpen waarom deze militaire krachtmeting niet alleen voor de Republiek van grote betekenis was, maar ook voor de geschiedenis van Europa. De oorlog begon inderdaad als een dynastiek conflict. De opvolging van de in 1700 kinderloos gestorven Spaanse koning Karel II was een belangrijke oorzaak van de Spaanse Successieoorlog, en ook de reden dat er niet alleen in de Zuidelijke Nederlanden maar ook in Spanje en in Italië werd gevochten, zelfs overzee, in koloniën in Amerika. Het grotere verhaal is dat deze oorlog het sluitstuk vormde van een veertig jaar lange strijd, beëindigd met vredes die de contouren van een ander, moderner Europa aankondigden. De Spaanse Successieoorlog had grote gevolgen voor de Republiek. De ondertitel 'Het definitieve einde van de Nederlandse Gouden Eeuw', geeft al aan dat in deze periode de Nederlandse Gouden Eeuw inderdaad werd afgesloten.

Hoe kan het dat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, die zo hartstochtelijk vecht tegen de Spaanse overheersing en voor de vrijheid, mee gaat doen aan de internationale slavenhandel? Hoe sussen kooplieden, huisvrouwen en dominees hun geweten tijdens de kerkdienst op zondag? Was Nederland de grootste en wreedste slavenhandelaar van het westelijk halfrond? Het zijn vragen die in talloze variaties worden gesteld wanneer het Nederlandse slavernijverleden ter sprake komt. Deze geactualiseerde editie beschrijft de lange wordingsgeschiedenis van slavernij en slavenhandel.

In West-Europa markeert de Grand Tour of Italiëreis al sinds mensenheugenis de voltooiing en vervolmaking van de opleiding van talloze scholieren. Luc Verhuyck gidste tijdens zijn loopbaan als leerkracht circa duizend leerlingen op die reis naar de belangrijkste Italiaanse cultuursteden. In De Grand Tour in Italië neemt Luc Verhuyck de lezer mee naar de bijzonderste plekken die deel kunnen uitmaken van een Italiëreis. Hij besteedt ruim aandacht aan de grote cultuursteden zoals Rome, Firenze, Venetië en Napels, aan monumenten en bezienswaardigheden, maar ook aan minder bekende en misschien onbeminde stukjes Italiaans erfgoed. Dit gevarieerde en informatieve boek biedt iedereen die geïntrigeerd is door de Grand Tour inspiratie: voor geëngageerde leerkrachten kan hij een leidraad zijn om zelf een Italiëreis te organiseren. Leerlingen kunnen hem gebruiken als voorbereiding op hun eigen Grand Tour en voor minder jonge lieden is het een buitenkans om de ‘Romereis’ die ze ooit met de school gemaakt hebben te herbeleven. Ook wie de reis om wat voor reden dan ook heeft gemist, krijgt met dit boek alsnog de mogelijkheid om die lacune op te vullen. Luc Verhuyck organiseerde 23 jaar de Italiëreizen voor de school waar hij lesgaf en hij begeleidt nog altijd reizen naar Rome, Firenze, Venetië en Napels, waar hij ook lezingen over geeft. Hij publiceerde eerder al anekdotische reisgidsen over deze vier Italiaanse cultuursteden. In 2016 schreef hij met Wandelen door het antieke Rome het boekenweekgeschenk voor de Week van de klassieken.

De Tweede Wereldoorlog speelde zich voor een groot deel in de lucht af. Geallieerde bommenwerpers groeiden in vijf jaar tijd uit tot een cruciale factor die een eindoverwinning mogelijk maakte. Terwijl de Duitsers Europa bezet hielden, vochten de Britten in de lucht door. Ten koste van enorme verliezen bracht de Royal Air Force de oorlog bijna dagelijks naar Duitsland met het doel daar dood en verderf te zaaien. Vanaf de tweede helft van 1942 bijgestaan door de Amerikaanse 8th Air Force. De route van de geallieerde vliegtuigen liep vaak over Nederland. Niet zelden vielen ze op weg naar hun doel of op de thuisreis ten prooi aan luchtafweer of Duitse nachtjagers. Duizenden geallieerde vliegtuigen sloegen op Nederlandse bodem te pletter. Achter elk van die crashes zit een verhaal. Aan de hand van vijftien van dergelijke verhalen laat dit boek zien hoe genadeloos die luchtoorlog in zijn werk ging. Van de moed van de vliegers, hun geringe overlevingskansen, hun gevangenschap, de pogingen van de Luftwaffe om ze te bestrijden tot het lot van de bevolking die de bommenregen dagelijks te verduren kreeg.

Sinds de middeleeuwen heeft het deltagebied aan de Noordzee een gedeelde naam: de Lage Landen. Ze waren het slagveld voor alle grote Europese oorlogen, ze waren al vroeg vermaard om hun bloeiende handelseconomieën, maar een staatkundige eenheid heeft er nooit willen beklijven. In deze nieuwe blik op de rijke politieke geschiedenis van deze gebieden, blijkt dat de politieke culturen van Nederland en België teruggaan op een gedeelde traditie, waarin enerzijds de eigenheid wordt verdedigd en anderzijds moet worden samengewerkt. Hoe er in de afgelopen zes eeuwen verschillende oplossingen groeiden voor die samenwerking, is wat dit boek onderzoekt. Het Noorden is vooral gericht op gezag en goed bestuur, en zoekt nog altijd door overleg naar consensus. Het Zuiden functioneert door oppositie en conflict, en vindt vanuit verdeeldheid het compromis. Deze dynamieken verklaren een fundamenteel andere verhouding tot hun overheden. De Lage Landen. Een geschiedenis voor vandaag voert de lezer doorheen zes eeuwen van onze geschiedenis met nadruk op de veranderende structuren en hun gevolgen op vandaag. Historici Henk te Velde, Judith Pollmann en Marnix Beyen zijn de deskundige gidsen. Zij presenteren het in een aantrekkelijk verhaal, een afgewogen stijl en een compacte vorm. Het resultaat van hun samenwerking is een onmisbare eigentijdse benadering van wat ver teruggaat en nog altijd doorleeft.

Er zijn eeuwen die meer geschiedenis gemaakt hebben dan andere. Bij de meest zinderende eeuwen was zeker de zestiende. Habsburger Keizer Karel bestuurt een rijk zo groot dat de zon er nooit ondergaat. De protestantse reformatie wordt bloedig onderdrukt: de inquisitie tegen de ketters. Oorlog volgt op oorlog, er is oproer overal in Europa, heksen worden vervolgd. Maar er is ook intellectuele vooruitgang: het humanisme, de renaissance, Mercator, Erasmus, Vesalius. Historicus Francis Weyns slaagde erin de 16e eeuw in één meeslepend verhaal te omvatten: een meesterwerk! Hij heeft oog voor de brede duiding (politiek, sociaal, dynastiek...), maar vertelt ook boeiend over de anekdotiek van feesten en inhuldigingen, seksuele uitspattingen en terechtstellingen, hoe grote en kleine mensen dachten en leefden. U zal de zestiende eeuw herbeleven als ware het een roman...

De verzamelde werken van Marinus van der Lubbe Martin Schouten 'Ik kan alleen maar herhalen dat ik de Rijksdag helemaal alleen heb aangestoken,' zei Marinus van der Lubbe tegen zijn rechters in 1934. Enige tijd later werd hij onthoofd – een vonnis dat pas in 2008 door het Hooggerechtshof in Duitsland werd vernietigd. Wie was Marinus van der Lubbe, de jongen uit Leiden die zich in zijn eentje tegen de nazi's verzette? Journalist Martin Schouten schetst in deze goed gedocumenteerde en glasheldere biografie een onthullend portret van de man die naïef, maar verbeten zijn idealen najoeg. Opnieuw leverbaar in een nieuwe editie. Met extra nawoord. ‘Martin Schouten schreef een zeer lezenswaardige biografie.’ – Elsevier ‘Dit boek vraagt om een verfilming!’ – HP/De Tijd