Nog geen half jaar na de bezetting introduceerde het nationaalsocialistische bewind de stichting Winterhulp Nederland, bedoeld om die gezinnen te ondersteunen die tijdens de wintermaanden over onvoldoende inkomsten beschikten. Door alle publieke collectes van caritatieve en ook kerkelijke instellingen te verbieden kreeg de stichting het alleenrecht om geld in te zamelen. De Winterhulporganisatie maakte een vliegende start met tweemaal per maand in het najaar en voorjaar haar collectanten de straat op te sturen. De aanvankelijk niet onwelwillende publieke opinie sloeg spoedig om, toen de ideologische strekking ervan aan het licht kwam. Dat werd nog versterkt toen de Nederlandse Volksdienst zijn intrede deed die zich stortte op het gezinsmaatschappelijke werk. De geschiedenis van Winterhulp en Volksdienst èn de kritiek daarop van vele kanten is het onderwerp van deze studie. Zij wordt vanwege haar atypische bestuurlijke en kerkelijke positie geïllustreerd aan de hand van de ervaringen in de provincie Limburg.
Dr. Ben (G.M.J.M.) Koolen (1938) promoveerde in 1993 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen op het proefschrift Een seer bequaem middel. Onderwijs en Kerk onder de 17e eeuwse VOC In 2011 verscheen van hem VOC & Onderwijs. Een inventarisatie en een biografie van Pierre van den Broek (1890-1947) in Grathem en Haelen, een dorpsburgemeester op de drempel van verandering. Ook publiceerde hij diverse artikelen, onder meer over de verhouding tussen levensbeschouwing en burgerlijke overheden.
