Aschergau - Jonathan M. Liebermann

‘Vragen zijn altijd het antwoord,’ zei het meisje tegen Jonathan op een toon die deed vermoeden dat ze hem een geheimpje uit haar dagboek verklapte. De stilte die volgde voelde geforceerd, als in een onderbelichte bibliotheek alwaar men de afzonderlijke gedachten der aanwezigen welhaast woordletterlijk uit de lucht kan plukken, een gegeven dat natuurlijk zwaar op het gemoed drukt. ‘Waarom?’ wilde Jonathan weten, onderhand tegen het eind van z’n Latijn aanlopend, en onmiddellijk verscheen er een brede grijns op haar gezicht. ‘Antwoorden zijn doodlopende steegjes. Vragen niet,’ antwoordde het meisje lachend waarna ze vrolijk neuriënd het steegje in huppelde. Hoofdschuddend volgde Jonathan haar voorbeeld, hierbij onder een gitzwarte metalen boog doorlopend waarin drie woorden waren gegrafeerd: Welkom in Aschergau