Doodgaan kan altijd nog - Gezien Hebels

‘Het leven stelt niets voor. Ik voel een constante druk op mij: het werk, de nieuwe opleiding, waar ik - min of meer noodgedwongen - mee ben begonnen, de kids, het huishouden en een relatie die op springen staat. En ik kan en wil die druk niet meer. Ik wil rust. Ik wil nu eens aan mezelf denken, voor één keer. En …, ik wil naar Jordi.’ Oktober 2004 Jaren geleden ben ik begonnen te schrijven. Dat was naar aanleiding van het verongelukken van mijn zoon en mijn opname op de PAAZ daarna. Soms dacht ik, Hebels, je redt het! En soms dacht ik, hou d’r maar mee op. Dit wordt toch nooit een mooi verhaal. Maar ja, ik had me voorgenomen om alles op alles te zetten en te proberen of ik van al de schrijfsels wat kon maken. En dat moest wel een eind hebben. Welk eind dan ook ... Aangezien het overlijden van Jordi, de opname die 6 maanden duurde en de therapie die volgde, nogal wat teweeg brachten voor mij en in mijn gezin, is het een heel boekwerk geworden. Fragmenten uit 6 maanden RIAGG Gezien Hebels, 2023