'God, wat is ze grappig.' **** NRC Handelsblad
Hoetmer schrijft opnieuw briljant en droogkomisch over haar leven in Amsterdam, en over alle grote en kleine dingen die op haar weg komen
Het zou een spetterend jaar worden, dacht Cindy Hoetmer, die na jaren weer eens een boek had geschreven. En toen kwam de pandemie. Sommige mensen raakten alles kwijt, maar Cindy had niet zo veel te verliezen. Ze merkte dat het leven gewoon doorgaat, al kun je het niet meer vieren met feestjes en vakanties. Niettemin gebeurden er dingen, kleine dingen en grote. Ze sprak weer eens af met een man, deed mee aan ongemakkelijke zoomborrels, adopteerde een Griekse hond met een scheef bekje, dronk koffie op straat en bestudeerde elke dag de covid-grafieken.
Net als in haar vorige, goed ontvangen, autobiografische roman Min of meer opmerkelijke gebeurtenissen uit het leven van een treuzelaar, beschrijft Hoetmer op humoristisch-melancholieke wijze de dagelijkse realiteit van een oudere vrijgezel. Dit keer in een periode van dichte kroegen, lege straten en volle ziekenhuizen.
In de pers
'Zuiver tragikomisch goud.' VPRO gids
'Weerbarstig en komisch tegelijk.' Het Parool
‘Een mix van Simon Carmiggelt en Charles Bukowski.’ Het Parool
‘De opgewekt sikkeneurige vijftiger Cindy Hoetmer beschrijft in Min of meer opmerkelijke gebeurtenissen uit het leven van een treuzelaar het eigen leven met geestige pen.’ Trouw
‘God, wat is ze grappig’ **** NRC Handelsblad
