Mirjam Willemsen is huisarts en ongeneeslijk ziek. Sinds februari 2019 weet ze dat ze niet meer zal genezen van haar longkanker en leeft ze van scan naar scan. Zolang het kan, blijft Willemsen gewoon doorwerken. In Het laatste hoofdstuk deelt ze naast persoonlijke inzichten de treffende en ontroerende verhalen van haar palliatieve patiënten. Willemsen is behalve lotgenoot ook een anker in de laatste levensfase van deze mensen, dikwijls tot aan het bittere einde. Zoals voor bouwvakker Rob Stolk, die door uitgezaaide kanker steeds beperkter wordt in zijn kunnen. Of de net gepensioneerde Albert Vankan, die zelf wil bepalen wanneer en hoe hij gaat. En voor mevrouw Mertens, die laat vastleggen dat ze bij ernstige ziekte niet meer behandeld wil worden.
De kwaliteit van de levenseindezorg kan echt beter, vindt Willemsen. We moeten het levenseinde onderdeel van het leven maken, in plaats van er steeds omheen te draaien of het te negeren. Dan kunnen gesprekken over behandelwensen en -grenzen plaatsvinden. Het laatste hoofdstuk is een opening tot een breder maatschappelijk gesprek en herkenbaar en verhelderend leesvoer voor hen bij wie de dood onverhoopt dichtbij staat.
