logo - Iris Stomp

Van oudsher probeert de mens zich te vereeuwigen. Wat de reden ook moge zijn, het laat mij zien dat men zich duidelijk bewust is van de vergankelijkheid van het lichaam. Dit is ook één van de redenen waarom ik mijn lichaam op deze moderne manier vastleg. Toen in november 2013 mijn vijftigste verjaardag dichterbij kwam, realiseerde ik mij hoeveel ik veranderd was in de jaren daarvoor. Geestelijke en fysieke transformaties die mij langzaam maar zeker volwassen maakten. Ik was geestelijk nog een kind terwijl mijn lichaam in de overgang was gekomen. Ik besefte dat mijn lichaam wél met de tijd is meegegaan. En dat mijn lichaam nog ouder zal worden mits het leven dit toelaat. Nog een reden is dat ik in mijn werk als masseuse altijd te maken heb met lichamen van anderen. Men geeft zich aan mij bloot. Waarom ik dan ook niet aan hen? Het lichaam staat voor mij symbool voor onze natuur en draagt uit wie wij zijn op dit moment. Ik realiseer me dat ik dankzij mijn lichaam hard heb kunnen werken en mezelf heb kunnen voorzien in levensonderhoud. Ik erken mijn lichaam en wil het eren. In dit boek deel ik de foto's van mijn lichaam en de gedichten uit mijn geest met anderen. In de hoop dat iedereen zich, ondanks beperkingen of uitdagingen, liefdevol gewaar mag zijn van zijn of haar lichaam.