‘Beschouw de aarde als een groot casino, waar je vanaf je geboorte in gedropt bent. Het casino beschikt over een overdaad aan cash – maar die is voor de spelers slechts mondjesmaat bestemd. Die moeten werken met de schaarse fiches die ze voortdurend verliezen en niet zomaar herkrijgen. Je kunt het casino niet eigener beweging verlaten, en toch word je zonder pardon naar de uitgang gedreven, zonder dat je weet wanneer je die bereikt.’
Meeslepend beschrijft Th.C.W. Oudemans in Moeder natuur hoe mensen niet alleen bepaald zijn door de levende, maar ook door de niet-levende natuur. Hierdoor zijn opgang en ondergang van mensen, samenlevingen en culturen, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Volgens Oudemans kan het hedendaagse Europese humanisme op de schroothoop, omdat het uiteindelijk tot zelfdestructie leidt.
Oudemans houdt ons een spiegel voor die even verschrikkelijk is als fascinerend. Moeder natuur is diepgravend, ongemakkelijk en controversieel. Een groots opgezet filosofieboek dat ons vooral ook met onszelf confronteert
