Jip heeft een opdracht van school voor de meivakantie: teken een zelfportret. Dat zou simpel moeten zijn voor iemand die zo goed kan tekenen. Toch blijven Jips gedachten maar afdwalen. Naar de nieuwe jongen in de klas, naar meikevers en vuurvliegjes, naar het feest komende vrijdag, en vooral naar de jongen die Jips wereld voor eens en voor altijd veranderde: Oever.
‘Wat een aangrijpend en troostrijk debuut! In het teder kleine is Ludwig Volbeda onverslaanbaar groots.’ – Arthur Japin
‘Ludwig Volbeda schrijft zoals hij tekent: intiem en ontzagwekkend tegelijk.’ – Ted van Lieshout
‘Ik ken geen ander boek dat zo teder, overtuigend en volslagen authentiek de zoektocht van een jong, queer personage weet weer te geven. Prachtig!’ – Benny Lindelauf
