Dirk Opstaele maakt een reis door de tijd. Op de achtergrond de duizelingwekkende evolutie van het leven in de 20ste eeuw. In een intens doorvoeld en nauwkeurig verslag beschrijft hij de meedogenloze impact van de ziekte van Alzheimer. Hoe zijn grootvader en zijn moeder eraan ten onder gingen en hoe hij dat als kleinzoon en zoon beleefde. Een aangrijpende novelle.
Dirk Opstaele (1968) is theatermaker en beeldend kunstenaar. Hij is medestichter en artistiek leider van het Belgische gezelschap Ensemble Leporello en werkt bij verschillende theatergroepen in Europa. Opstaele is bezeten door literatuur en poëzie, wat hem inspireert bij het bewerken en schrijven van zijn theaterteksten. Hij ontpopte zich van meet af aan als bemiddelaar tussen verschillende kunstvormen: als schrijver en regisseur wordt hij muzikaal genoemd, als choreograaf creëert hij ‘spreekdansen’ en spektakels met circusartiesten, en de schilder in hem steekt de kop op in al wat hij doet.
